Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Ο μοτοσικλετιστής και ο δρομέας:

Ο μοτοσικλετιστής και ο δρομέας:(Η:για την έκσταση της ταχύτητας και τη γλυκιά απραξία)
του Πέτρου Θεοδωριδη


-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Τα πάντα στην εποχή μας κινούνται γρηγορότερα Ζούμε σε μια εποχή «όπου το e/mail αντικαθιστά΄ την επιστολογραφία, όπου τα άρθρα στις εφημερίδες γίνονται όλο και μικρότερα, οι εναλλαγές εικόνων στις οθόνες συχνότερες». Το αεικίνητο και μεταβαλλόμενο ύφος της επικοινωνίας, που εισήχθη με το MTV. απεικονίζει επακριβώς το πνεύμα της εποχής. Γιατί «η ταχύτητα είναι εθιστικό ναρκωτικό: Γεμίζουμε τα αργά κενά μιλώντας στο κινητό τηλέφωνο ενώ περπατάμε στο δρόμο τρομοκρατημένοι, ή πιάνουμε τους εαυτούς μας στον κινηματογράφο να ψάχνουν ψηλαφητά το πλήκτρο Fast forword..»
Ο,τι χαρακτηρίζει την σύγχρονη εποχή είναι η αδυνατότητα να παραμείνεις στη θέση σου Δεν επιλέγεις να είσαι σε κίνηση:Τίθεσαι σε κίνηση.

Γιατί ο κινητισμός αποτελεί τη νέα θρησκεία της εποχής:« αποτελεί την κύρια σύγχρονη μορφή του μηδενισμού: Πρέπει να επιταχύνουμε- δηλαδή σύμφωνα με τις μαγικές λέξεις της μεντιακής ορθοδοξίας να γίνουμε «ευκίνητοι»«εύκαμπτοι» «,να δείξουμε «περισσότερη ευελιξία» να «προσαρμοσθούμε » .
«Από τη στιγμή που ο άνθρωπος εκχωρεί την ικανότητα του για ταχύτητα σε μια μηχανή: το σώμα του βρίσκεται εκτός παιχνιδιού και παραδίδεται σε μια παχύτητα που είναι ασώματη, ταχύτητα αμιγής, ταχύτητα καθαυτή, ταχύτητα- έκσταση» . ,
Για παράδειγμα, ο άνθρωπος που σκύβει πάνω στη μοτοσικλέτα του, -γράφει ο Μιλαν Κούντερα,- δεν μπορεί να συγκεντρωθεί παρά μόνο στη παρούσα στιγμή, γαντζώνεται πάνω σε ένα κλάσμα χρόνου, αποκομμένο και από το παρελθόν και από το μέλλον, βρίσκεται σε κατάσταση έκστασης:σε αυτή τη κατάσταση, δεν ξέρει τίποτε για την ηλικία του, για τη γυναίκα του, για τα παιδιά του, για τις σκοτούρες του. Σε αντίθεση με τον μοτοσικλετιστή, ο δρομέας είναι πάντοτε παρών στο σώμα του, αφού είναι αναγκασμένος να σκέφτεται ασταμάτητα τις φουσκάλες του, το λαχάνιασμα του:Όταν τρέχει ,αισθάνεται το βάρος του ,την ηλικία του, έχοντας όσο ποτέ άλλοτε συνείδηση του εαυτού του και του χρόνου της ζωής του.
Μια τσέχικη παροιμία δίνει τον ορισμό της γλυκιάς απραξίας με μια μεταφορά; «(οι αργόσχολοι) κοιτάζουν τα παράθυρα του καλού Θεού. Οποίος κοιτάζει τα παράθυρα του καλού Θεού δεν βαριέται:είναι ευτυχής»

.Όμως στον κόσμο μας η αργία μεταβλήθηκε σε αεργία, που είναι τελείως άλλο πράγμα:ο άεργος είναι στερημένος, βαριέται, αναζητάει μονίμως την κίνηση που του λείπει.

εχει δημοσιευτει στην εφημ. ΕΝ ΟΙΚΩ
http://nosferatos.blogspot.com

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Ελευθερία είναι η συνείδηση της αναγκαιότητας.

Ελευθερία
είναι η συνείδηση της αναγκαιότητας.

 Χαίρε, ω χαίρε στα (είναι τα αρχικά της, μην τη γράφουμε συνέχεια ολόκληρη). Ή όπως θα έλεγε κι ο ποιητής, δε φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, έχω συνειδητοποιήσει την αναγκαιότητα.

Αν και η πραγματικότητα διαφέρει ελαφρώς. Καμία ελπίδα για το μέλλον, σκέτος φόβος για το παρόν που ζούμε. Κι ακόμα πιο αβέβαιο παρελθόν γιατί οι νικητές ξαναγράφουν την ιστορία και τη φέρνουν στα μέτρα τους.

Έτσι βέβαια, πετώντας τσιτάτα που δεν πολυκαταλαβαίνουμε και δεν ξέρουμε να εξηγήσουμε πολύ καλά, καταλήγουμε σε μια μαρξίζουσα καρικατούρα. Το τσιτάτο αυτό όμως έχει ουσία κι εννοεί ότι η ελευθερία δε μπορεί να είναι μια αφηρημένη απελευθέρωση από κάθε ανάγκη κι υλικό νόμο. Έχει πάντα συγκεκριμένο περιεχόμενο.

Δεν είμαστε σκλάβοι του νόμου της βαρύτητας, σκλαβωμένοι για πάντα στη γη. Ελευθερία δεν είναι να καταργήσουμε το νόμο της βαρύτητας, αλλά να συνειδητοποιήσουμε τους νόμους της πραγματικότητας και να τους αξιοποιήσουμε για να μπορέσουμε να πετάξουμε.

Ελευθερία δεν είναι να καταργήσουμε το αίσθημα της πείνας, αλλά την πείνα που σκοτώνει τους λαούς του τρίτου κόσμου. Να μπορέσουμε να την κορέσουμε, χωρίς να την φετιχοποιήσουμε και να γίνουμε κοιλιόδουλοι.

Η ελευθερία για εμάς είναι μια ωραία γυναίκα.
Είναι η γνωστή, εμβριθής ανάλυση που λέει ότι ο καπιταλισμός είναι μια κοινωνία με ελευθερία, αλλά χωρίς ισότητα κι ο σοσιαλισμός ακριβώς το αντίθετο. Ποια ακριβώς είναι όμως η ελευθερία στον καπιταλισμό; Η αφηρημένη ελευθερία να είμαστε όλοι ίσοι. Να κοιμόμαστε όλοι κάτω από τον ίδιο έναστρο ουρανό, άλλος στο κρεβάτι του κι άλλος κάτω από μια γέφυρα.

Τυπικά όλοι είναι ελεύθεροι να κάνουν κάτι. Πόσοι έχουν όμως την πραγματικά τη δυνατότητα να το κάνουν; Αυτό μπορεί να γίνει καλύτερα κατανοητό με τον διαχωρισμό που κάνει ο έριχ φρομ μεταξύ των εννοιών ελευθερία από κι ελευθερία για να.

Ο καπιταλισμός καταργεί τα δεσμά του δουλοπάροικου στη φεουδαρχία κι όσα άλλα συνδέονται με αυτήν στο πολιτικό εποικοδόμημα. Ο προλετάριος είναι ελεύθερος να πεθάνει της πείνας αν δεν πουλήσει την εργατική του δύναμη. Ή στην καλύτερη να αποκτήσει κεφάλαιο και να εκβιάζει αυτός άλλους προλετάριους για να τους εκμεταλλεύεται.

Είμαστε τυπικά ελεύθεροι να εκφέρουμε μια γνώμη, που μας διαμορφώνουν ανελεύθερα και την χειραγωγούν. Είμαστε ελεύθεροι να εκφέρουμε δημόσια τη δική μας, αρκεί να μη θελήσουμε να την κάνουμε πράξη, ή να πείσουμε τους συναδέλφους μας για αυτήν

Είμαστε ελεύθεροι να αγοράσουμε τα πάντα και βασικά να τα κοιτάμε απ’ έξω, πίσω από τη βιτρίνα, όπως το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Δε θέλουμε ισοπέδωση κι έλλειψη επιλογών στο τι θα φορέσουμε. Έχουμε ελευθερία. Καταλήγουμε έτσι ελεύθεροι και πανομοιότυποι, ευτυχισμένοι καταναλωτές, βγαλμένοι όλοι από το ίδιο καλούπι. Ναι, αλλά ήταν επιλογή μας.

Ακόμη κι αυτό το ελευθερία από είναι πολύ σχετικό, τη στιγμή που η καπιταλιστική βαρβαρότητα μας επιστρέφει στο μεσαίωνα. Κι όχι μόνο στον χώρο δουλειάς, όπου το επόμενο βήμα θα είναι να γίνουμε δουλοπάροικοι, ή στη λογοκρισία και στα πολιτικά δικαιώματα. Αλλά και σε πιο απλά πράγματα, όπως ο έρωτας.

Τι πάει να πει ελεύθερος έρωτας; ρωτούσε ο σύντροφος με το μουσάκι. Απαλλαγμένος από τι ακριβώς; Από την οικονομική αναγκαιότητα πχ; Κανείς δε θα διαφωνήσει, αλλά είναι πράγματι έτσι; Μπορούν σήμερα τα ζευγάρια να ανοίξουν σπίτι και οικογένεια, αν το θελήσουν;

Η αστική αντίληψη μπερδεύει το δεσμό με τα δεσμά κι ο αστικός τρόπος ζωής τα διαλύει αμφότερα για να στήσει άλλα [δεσμά], καινούρια κι αδιόρατα. Η ευθυνοφοβία για μια σταθερή σχέση κι η ανασφάλεια δεν είναι ελευθερία. Είναι ελευθερία από τον άλλον, ο οποίος νοείται ως εμπόδιο που την περιορίζει. Για τους αστούς η ελευθερία μας τελειώνει (αντί να διευρύνεται) εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Η κόλασή μας είναι οι άλλοι, όπως έλεγε κι ο σαρτρ.

.  

Οι λέξεις έχουνε την ιστορία τους. Η ιστορία των λέξεων διηγείται την ιστορία των ανθρώπων. Υπάρχουν λέξεις τόσο δεμένες με την ιστορία, που έτσι και τις πάρεις από τη γέννησή τους κι ακολουθήσεις τα χνάρια τους, μπορείς να παρακολουθήσεις την κίνηση της ανθρώπινης κοινωνίας στον χώρο και στον χρόνο σε δύο επίπεδα: στο επίπεδο των γεγονότων και των αιτίων τους και στο επίπεδο της σκέψης, της συνείδησης που οι άνθρωποι είχαν κάθε φορά για την κοινωνία μέσα στην οποία ζούσαν. Κοινωνικό είναι και κοινωνική συνείδηση περνάνε μέσα από τη γλώσσα αφού η γλώσσα ήτανε, μαζί με το χέρι, τα δύο πανίσχυρα όργανα παραγωγής και συν-παραγωγής που μετατρέψανε σε ανθρώπινη κοινωνία την αρχική αγέλη.

Σ’ αυτές τις λέξεις ανήκει η ελευθερία. Λέξη που ζει στη γλώσσα μας –στο γραπτό της λόγο- πάνω από δυόμιση χιλιάδες χρόνια, στον προφορικό πολύ περισσότερα, άγνωστο πόσα, μια που έχει τη φύτρα της στη γυναικεία μήτρα: στις μακρινές εκείνες ετοιμόγεννες που καλούσαν την ελευθώ να τις ελευθερώσει κι αφήσανε κληρονομιά την ευχή καλή λευτεριά στις σημερινές ετοιμόγεννες. Ελευθώ, Ελευσία, ελεύθω, ήλθον, ελήλυθα –το παιδί έρχεται, το παιδί ήρθε. Η γυναίκα που έγινε μάνα ελευθερώθηκε. Το παιδί της όμως;

Η Ελευθώ έδυε την ώρα που γεννήθηκε η Ελευθερία. Μάνα της Ελευθερίας ήταν η Δουλεία. Με άλλα λόγια, η ελευθερία δε θα είχε γεννηθεί τότε που γεννήθηκε αν δεν είχαν δημιουργηθεί οι αντίθετες κοινωνικές καταστάσεις –του ελεύθερου και του δούλου. Η διάλυση της παλιάς ισότητας, της πρωτόγονης κοινότητας, γέννησε τις δυο αντιθετικές έννοιες που εκφράζουνε τις δυο αντιθετικές κοινωνικές καταστάσεις, όταν η κοινωνία των ανθρώπων κατάκτησε ένα υψηλότερο στάδιο στον καταμερισμό της εργασίας κι έγινε ταξική.

Η ταξική κοινωνία, καταργώντας την παλιά ισότητα –τη γενική κατάσταση της ελευθερίας- γέννησε καινούριες έννοιες, λέξεις που εκφράζανε την καινούρια πραγματικότητα. Η έννοια της Δίκης, της δικαιοσύνης, δε θα είχε γεννηθεί αν δεν υπήρχανε οι αντίθετες καταστάσεις, της αδικίας, μας λέει ο ηράκλειτος. Είναι το ίδιο σα να λέμε πως η έννοια και η λέξη υγεία δε θα υπήρχε αν δεν υπήρχε η αντίθετη κατάσταση, της αρρώστιας. Αν φανταστούμε μια κοινωνία χωρίς αρρώστιες, όπου όλοι οι άνθρωποι θα είναι υγιείς, τότε και η λέξη υγεία δε θα έχει κανένα νόημα και θα εξαφανιστεί από το λεξιλόγιο. Σε μια κοινωνία όπου δε θα υπάρχουν άδικες καταστάσεις, η λέξη δικαιοσύνη δε θα έχει κανένα νόημα και θα χαθεί από το λεξιλόγιο. Σε μια κοινωνία όπου όλοι οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι, η λέξη ελευθερία δε θα υπάρχει.

Η έννοια της ελευθερίας δε θα είχε γεννηθεί στον τόπο και στον χρόνο που γεννήθηκε –στην αρχαία ελλάδα- και δε θα είχε διερευνηθεί από την αρχαιοελληνική φιλοσοφική σκέψη όπως διερευνήθηκε, αν στην αρχαία ελληνική κοινωνία δεν ήταν τόσο κάθετη η τομή που χώριζε τους ελεύθερους και τους δούλους κι αν οι ελεύθεροι δεν είχανε –μέσα στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν με τη διάλυση των γενών σ’ αυτό τον ιστορικό χώρο- τη δυνατότητα να αποκτήσουνε συνείδηση της ελευθερίας τους. Στις ιεραρχημένες, φυλακισμένες στις κάστες τους, κοινωνίες της ασίας, μια τέτοια συνείδηση και μια τέτοια διερεύνηση θα ήταν αδιανόητη.

Εκεί όπου οι αρχαίες κοινότητες εξακολούθησαν να υπάρχουν, διαμόρφωσαν για χιλιάδες χρόνια τη βάση της σκληρότερης μορφής του κράτους, του ανατολικού δεσποτισμού, από την ινδία ως τη ρωσία. Μόνο εκεί όπου αυτές οι κοινότητες διαλύθηκαν, οι λαοί προοδεύσανε και το επόμενο βήμα της οικονομικής τους προόδου ήταν η αύξηση κι η ανάπτυξη της παραγωγής μέσω της εργασίας των δούλων, λέει ο ένγκελς

Γέννημα της ταξικής κοινωνίας, η ελευθερία πορεύτηκε μαζί της, αφήνοντας πίσω τα ματωμένα χνάρια της, παίρνοντας καινούριο κάθε φορά περιεχόμενο, απαντώντας κάθε φορά σε καθορισμένα ιστορικά ερωτήματα: ελευθερία για ποιον, από ποιον, από τι.
 http://sfyrodrepano.blogspot.com/                                  

μανιτάρι

Αν σας ζητούσαν να ονομάσει το μεγαλύτερο πράγμα που ζουν στον κόσμο, θα μπορούσε να πει κανείς καλά τη γαλάζια φάλαινα. After all, it's about 30 metres long. Μετά από όλα, είναι περίπου 30 μέτρα μήκος. Or you may have heard of the Argentinosaurus, a dinosaur said to have been over 21 metres tall, 36 metres long and weighing 100 tons. Ή μπορεί να έχετε ακούσει για το Argentinosaurus, ένας δεινόσαυρος, δήλωσε ότι έχει πάνω από 21 μέτρα ύψος, 36 μέτρα μήκος και βάρος 100 τόνους. But that was long, long ago. Αλλά αυτό ήταν πολύ, πολύ καιρό πριν. The largest creature in the world is far larger and is in fact a fungus. Το μεγαλύτερο πλάσμα του κόσμου είναι πολύ μεγαλύτερος και είναι στην πραγματικότητα ένας μύκητας. It is at least 2400 years old, covers an area of about 2,200 acres, weighs about 600 tons and lives in the Malheur National Forest in the Blue Mountains of eastern Oregon, USA. Είναι τουλάχιστον 2400 ετών, καλύπτει μια έκταση περίπου 2.200 στρεμμάτων, ζυγίζει περίπου 600 τόνους και ζει στην Malheur Εθνικό Δρυμό στο Blue Mountains της Ανατολικής Όρεγκον, ΗΠΑ.
Mushrooms have been known to mankind since time immemorial, fascinating life forms which seem to appear overnight and disappear just as mysteriously. Μανιτάρια είναι γνωστά στην ανθρωπότητα από αμνημονεύτων χρόνων, συναρπαστικές μορφές ζωής που φαίνεται να εμφανίζεται μια μέρα στην άλλη και να εξαφανιστούν εξίσου μυστηριωδώς. Their variety of colour and shape is equally as unpredictable as when and where they will appear. ποικιλομορφία τους και το χρώμα και το σχήμα είναι εξίσου απρόβλεπτο, όπως το πότε και πού θα εμφανιστούν. What are these strange beings, rooted to the spot like plants but independent of the rays of the sun? Ποια είναι αυτά τα παράξενα όντα, ριζωμένη στην επιτόπια όπως τα φυτά, αλλά ανεξάρτητα από τις ακτίνες του ήλιου; What are these beings, which nourish themselves from organic substances the same as humans and animals but are not in the least bit similar? Ποια είναι αυτά τα όντα, τα οποία τρέφονται από οργανικές ουσίες, το ίδιο με τους ανθρώπους και τα ζώα, αλλά δεν είναι το λιγότερο κομμάτι παρόμοιο; How can the tasty chanterelle flourish in exactly the same place as the deadly death cap? Πώς μπορεί το νόστιμο Chanterelle άνθηση κατά τον ίδιο ακριβώς σημείο με το θανάσιμο καπάκι του θανάτου;
We all know that when it comes to picking mushrooms, knowing what you're doing is a matter of life and death - there are many poisonous varieties. Όλοι γνωρίζουμε ότι όταν πρόκειται για συλλογή μανιταριών, γνωρίζοντας αυτό που κάνετε είναι ζήτημα ζωής και θανάτου - υπάρχουν πολλά δηλητηριώδη ποικιλίες. However, mushrooms are amazing. Ωστόσο, τα μανιτάρια είναι καταπληκτικά. You can use them in so many dishes, from a modest but very tasty mushroom soup, to mushroom bread, mushroom salad, mushroom vol-au-vent, dainty aperitif mushroom snacks and even mushroom desserts and mushroom jam. Μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε σε τόσα πολλά πιάτα, από μια μικρή αλλά πολύ νόστιμο μανιταρόσουπα, με μανιτάρι ψωμί, σαλάτα μανιτάρι, μανιτάρι vol-au-εξαερισμού, φίνο απεριτίφ μανιτάρι σνακ και επιδόρπια, ακόμη και τα μανιτάρια και τα μανιτάρια μαρμελάδα. And believe it or not, mushroom pralines! Και το πιστεύεις ή όχι, μανιτάρι πραλίνες!

μανιτάρι-01.jpg (97588 Byte) εικόνα μανιτάρι-05.jpg (187.587 byte) μανιτάρι-09.jpg (220.461 byte) μανιτάρι-03.jpg (123.079 byte)
μανιτάρι-04.jpg (105.831 byte) μανιτάρι-23.jpg (107.073 byte) μανιτάρι-11.jpg (122.546 byte) photo μανιτάρι-06.jpg (132.652 byte)
μανιτάρι-07.jpg (196.976 byte) μανιτάρι-10.jpg (206.570 byte) μανιτάρι-22.jpg (139.453 byte) μανιτάρι-12.jpg (172.544 byte)
μανιτάρι-13.jpg (113.198 byte) μανιτάρι-14.jpg (187.532 byte) εικόνα μανιτάρι-15.jpg (152.770 byte) μανιτάρι-16.jpg (167.201 byte)
μανιτάρι-17.jpg (111.588 byte) μανιτάρι-18.jpg (120.589 byte) μανιτάρι-19.jpg (122.713 byte) μανιτάρι-20.jpg (95720 byte)
μανιτάρι-21.jpg (121.118 byte) μανιτάρι-08.jpg (163.643 byte) μανιτάρι-02.jpg (127.820 byte) δωρεάν εικόνα μανιτάρι-24.jpg (135.293 byte)
μανιτάρι-25.jpg (99281 byte) μανιτάρι-26.jpg (108.357 byte) μανιτάρι-27.jpg (138.085 byte) μανιτάρι-28.jpg (134.490 byte)
μανιτάρι-29.jpg (110.358 byte) μανιτάρι-30.jpg (264.909 byte) μανιτάρι-31.jpg (103.710 byte) μανιτάρι-32.jpg (116.232 byte)
μανιτάρι-33.jpg (137.719 byte) μανιτάρι-34.jpg (164.980 byte) μανιτάρι-35.jpg (169.739 byte) μανιτάρι-36.jpg (131.619 byte)
μανιτάρι-37.jpg (141.616 byte) φωτογραφίες μανιτάρι-38.jpg (120.709 byte) μανιτάρι-39.jpg (136.828 byte) μανιτάρι-40.jpg (194.477 byte)
μανιτάρι-41.jpg (103.414 byte) μανιτάρι-42.jpg (129.575 byte) μανιτάρι-43.jpg (186.034 byte) μανιτάρι-44.jpg (159.046 byte)
μανιτάρι-45.jpg (184.202 byte) μανιτάρι-46.jpg (145.579 byte) μανιτάρι-47.jpg (132.597 byte) μανιτάρι-48.jpg (116.418 byte)
μανιτάρι-49.jpg (251.217 byte) μανιτάρι-50.jpg (211.972 byte) μανιτάρι-51.jpg (115.599 byte) μανιτάρι-54.jpg (144.886 byte)
μανιτάρι-53.jpg (167.475 byte) μανιτάρι-56.jpg (134.965 byte) μανιτάρι-55.jpg (183.694 byte) μανιτάρι-82f7.jpg (149.589 byte)
μανιτάρι-57.jpg (144.221 byte) μανιτάρι-58.jpg (151.244 byte) μανιτάρι-60.jpg (127.988 byte) μανιτάρι-l09.jpg (195.853 byte)
μανιτάρι-61.jpg (158.687 byte) μανιτάρι-59.jpg (260.994 byte) μανιτάρι-52.jpg (134.234 byte) μανιτάρι-jh7.jpg (182.705 byte)
mushrom-frh3.jpg (45.701 byte) μανιτάρι-0ie.jpg (85.177 byte) μανιτάρι-5ai.jpg (126.128 byte) μανιτάρι-n9i.jpg (195.059 byte)
μανιτάρι-j8if.jpg (154.074 byte) μανιτάρι-vnf7.jpg (112.377 byte) μανιτάρια-9ikj.jpg (249.113 byte) δέντρο εικόνα μανιτάρια μανιτάρι-mbc.jpg (166.368 byte)
μανιτάρι-n7t.jpg (195.522 byte) μανιτάρια-8j7v.jpg (146.449 byte) μανιτάρι-n67.jpg (216.849 byte) μανιτάρι-nt3e.jpg (173.092 byte)
μανιτάρι-z2jx.jpg (154.961 byte) μανιτάρι-zw6n.jpg (143.401 byte) μανιτάρι-z9tv.jpg (148.495 byte) μανιτάρι-z8a9.jpg (144.443 byte)
μανιτάρι-zw7j.jpg (199.172 byte) μανιτάρι-z6m1.jpg (158.928 byte) μανιτάρι-z53h.jpg (113.197 byte) μανιτάρι-zz8d.jpg (156.293 byte)