Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Πρόβατα και γιδια













Πρόβατο




Το οικόσιτο πρόβατο (Ovis aries), το πιο κοινό μέλος της οικογένειας των προβάτων (Ovis), είναι ένα μηρυκαστικό, τετράποδο ζώο, που πιθανότατα κατάγεται από τα άγρια πρόβατα mouflon της Νότιας και Νοτιοδυτικής Ασίας. Για την εξημέρωση των προβάτων υπάρχουν τεκμήρια στο Ιράκ που χρονολογούνται από το 9.000 π.Χ. Τα πρόβατα συνδέθηκαν με πολλούς πολιτισμούς, κυρίως στη Βρετανία και τη Μεσόγειο, όπου αποτελούν το πιο κοινό αντικείμενο της κτηνοτροφίας. Έχουν μεγάλη οικονομική σημασία, καθώς η απόδοση εισοδήματος που προσφέρουν σε σχέση με το κόστος της εκτροφής τους είναι γύρω στο 400%. Ο παγκόσμιος πληθυσμός των προβάτων υπολογίζεται γύρω στο ένα δισεκατομμύριο.                                  Χαρακτηριστικά
Ανάλογα με την ηλικία και το φύλο τους, ονομάζονται αρνιά μέχρι δυο μηνών, ζυγούρια μέχρι ενός έτους, κριάρια τα ώριμα αρσενικά και προβατίνες τα θηλυκά. Έχουν μέτριο σώμα που καλύπτεται από πυκνό τρίχωμα, απαλό στην αφή, σγουρό ή ίσιο, μακρύ ή κοντό, λευκό, μαύρο, καστανό ή γκρίζο. Ζουν 10 έως 14 χρόνια, ανάλογα με τις συνθήκες διαβίωσής τους. Τρέφονται με νωπά χόρτα, τα οποία καταπίνουν σχεδόν αμάσητα, ώστε να εξασφαλιστούν κατά τη διάρκεια της ημερήσιας βοσκής οι μεγάλες ποσότητες που απαιτούνται - αργότερα όταν αναπαύονται, η τροφή επανέρχεται στο στόμα και αναμασάται.

Κοπάδι προβάτων που βόσκει σε χωράφι σπαρμένο με βρώμη.                               Εγκυμοσύνη
Τα πρόβατα θεωρούνται πολυγαμικά ζώα. Έτσι, στο κοπάδι, σε κάθε κριάρι πρέπει να αντιστοιχούν γύρω στις 30-50 προβατίνες. Η εγκυμοσύνη διαρκεί κατά μέσο όρο 150 μέρες. Τα θηλυκά γεννούν 1-2 ή σπανιότερα 3-4 μικρά, ύστερα από κύηση 5 μηνών. Οι προβατίνες γεννούν μόνο μια φορά τον χρόνο, αν και βιολογικά έχουν τη δυνατότητα να γεννούν κάθε 6-7 μήνες. Αξίζει να αναφερθεί ότι κάθε προβατίνα αναγνωρίζει το δικό της μικρό, ανάμεσα σε πλήθος άλλων, βάσει της μυρωδιάς των μικρών της. Τα πρόβατα ενηλικιώνονται σε 2 χρόνια αν είναι αρσενικά, και σε ένα χρόνο αν είναι θηλυκά.                                                                                    Φροντίδα

Συνιστάται στις αρχές του καλοκαιριού τα πρόβατα να κάνουν μπάνιο στη θάλασσα, για λόγους καθαριότητας
Τα μικρά που προορίζονται για αναπαραγωγή θηλάζουν μέχρι και πέντε μήνες. Αντίθετα, εκείνα που προορίζονται για κρέας, θηλάζουν το πολύ μέχρι ένα μήνα και στη συνέχεια αρχίζει η εντατική εκτροφή τους προκειμένου να αναπτυχθούν όσο το δυνατό γρηγορότερα.
Τα πρόβατα πρέπει να κουρεύονται κυρίως στην αρχή του καλοκαιριού - συνήθως αρχές Μαϊου, όταν το μαλλί έχει το μεγαλύτερο μήκος και πριν αρχίσει να πέφτει. Το κούρεμα γίνεται με ειδικά ψαλίδια ή με κουρευτικές μηχανές, χειροκίνητες ή και ηλεκτρικές. Μετά το κούρεμα, στα πρόβατα πρέπει σε κανονικά διαστήματα να τους γίνεται μπάνιο.

Το κούρεμα των προβάτων είναι κουραστική εργασία, ειδικά όταν γίνεται με ψαλίδια αντί για ειδικές μηχανές.
Η κτηνοτροφία είναι μία από τις πιο παλιές δραστηριότητες του ανθρώπου. Ο ανθρωπος, στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει την απαραίτητη ποσότητα τροφης, ανακάλυψε ότι ήταν δυνατό μερικά ζώα να μην τα σκοτώνει, αλλά να τα πιάνει ζωντανά, ιδιαίτερα την εποχή που ήταν πολλά και να τα κρατά κάπου περιορισμένα, να τα τρέφει και να τα σκοτώνει όταν είχε ανάγκη. Έτσι, ο πρωτόγονος άνθρωπος άρχισε σιγά - σιγά να ασχολείται με την κτηνοτροφία. Η κτηνοτροφία είναι γνωστή σαν δραστηριότητα του ανθρώπου από τη νεολιθικη εποχη, με κέντρο ανάπτυξης τη μεση ανατολη και την ανατολική μεσογειο

Κοπάδι προβάτων
Η ανάπτυξή της τοποθετείται στην εποχή που άρχισε να αναπτύσσεται και η γεωργια Έτσι η πρωτόγονη κοινωνία χωρίστηκε σε δύο βασικές ομάδες: τους καθαρά γεωργούς και τους κτηνοτρόφους. Οι γεωργοί έμεναν συνήθως σ' ένα τόπο, ενώ οι κτηνοτρόφοι ήταν αναγκασμένοι να πηγαίνουν στα μέρη που είχε χορταρι. Ο τρόπος αυτός της κτηνοτροφίας λέγεται νομαδικός κι έχει την αρχή του στις χώρες εκείνες που δεν έχουν όλη την εποχή χορτάρι. Ο τρόπος αυτός, παρόλο που είναι τόσο παλιός, είναι ακόμη πολύ συνηθισμένος και πολύ διαδεδομένος σε πολλές χώρες. Στην Ελλάδα, ο τρόπος αυτός της κτηνοτροφίας αφορά την εκτροφή των προβάτων και των κατσικιών και μπορούμε να πούμε ότι είναι ακόμη πολύ διαδεδομένος.
Στην αρχή της η κτηνοτροφία απόβλεπε στο να εξασφαλίσει βασικά κρέας για την οικογένεια.  Τότε, ανάμεσα στις κοινωνικές αυτές ομάδες, αρχίζει μια μεγάλη ανταλλαγή των προϊόντων που ο καθένας παρήγαγε. Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν χρήματα και οι ανταλλαγές γίνονταν σε είδος. Σαν βάση όμως για τις ανταλλαγές, οι άνθρωποι τότε χρησιμοποιούσαν τα ζώα. Έτσι, η αξία κάθε αντικειμένου μεταφραζόταν σε ζώα. Έλεγαν για παράδειγμα ότι η πανοπλία αυτή αξίζει 3 βόδια. Έτσι, σε πολλές χώρες και σε πολλούς λαούς, η λέξη ζώο έγινε συνώνυμη με τη λέξη χρήμα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι εκείνος που είχε πολλά ζώα μπορούσε ν' αγοράσει τα πάντα. Μπορούσε ακόμη να αποκτήσει και δύναμη πολιτική, αλλά κυρίως δύναμη οικονομική. Όσο η οργάνωση της κοινωνίας προχωρούσε, τόσο άλλαζαν και οι τρόποι της εκτροφής των ζώων. Η σταβλική κτηνοτροφία, με την πιο πρωτόγονη μορφή της, άρχισε να αναπτύσσεται, όταν πια άρχισαν να αναπτύσσονται κι οι μόνιμοι οικισμοί. Μέχρι πριν από 100 περίπου χρόνια, η κτηνοτροφία είχε σαν αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζει τα απαραίτητα κτηνοτροφικά προϊόντα στην οικογένεια και μόνο ένα μικρό μέρος από τα προϊόντα αυτά είχαν σκοπό να γίνουν εμπορεύματα και να πουληθούν στην αγορά. δεν το χρησιμοποιούσαν, αλλά ούτε και το θεωρούσαν προϊόν. Κτηνοτροφικά προϊόντα θεωρούσαν ακόμη το μαλλί και, κυρίως, τα δέρματα, από τα οποία κατασκεύαζαν ρούχα και διάφορα άλλα αντικείμενα. Η κτηνοτροφία αρχίζει να αποκτά εμπορικό χαρακτήρα με την πλήρη εγκατάσταση των ανθρώπων σε ένα μέρος και τον πλήρη χωρισμό της πρωτόγονης κοινωνίας σε αγρότες και κτηνοτρόφους κι ύστερα, με τη δημιουργία των άλλων ειδικοτήτων,

Μια από τις πρώτες χώρες, που στη νεότερη Ιστορία ανάπτυξε σημαντικά την κτηνοτροφία, ήταν και η Αγγλία. Μετά τη μεγάλη βιομηχανική επανάσταση που έγινε στη χώρα αυτή, όπου όλο και περισσότερος πληθυσμός άρχισε να εγκαταλείπει τις παραδοσιακές ασχολίες του και να δουλεύει στα εργοστάσια, άρχισε να δημιουργείται μεγάλη ζήτηση από διάφορα τρόφιμα και φυσικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Έτσι άρχισαν να δημιουργούνται οι φάρμες, που είχαν σαν αποκλειστική αποστολή την εκτροφή των ζώων και την παραγωγή κτηνοτροφικών προϊόντων. Σε λίγα χρόνια, με την ανάπτυξη της βιομηχανίας στην υπόλοιπη Ευρώπη, άρχισαν παντού να δημιουργούνται τέτοιες φάρμες. Έτσι αρχίζει μια καινούρια εποχή για την κτηνοτροφία. Ο παλιός, παραδοσιακός τρόπος εκτροφής άρχισε να μην είναι καθόλου αποδοτικός. Άρχισαν λοιπόν οι αναζητήσεις και οι έρευνες για τον εκσυγχρονισμό της κτηνοτροφικής παραγωγής.
Σήμερα η κτηνοτροφία αποτελεί έναν από τους πιο δυναμικούς παραγωγικούς τομείς της χώρας. Πλέον η άσκηση της κτηνοτροφίας, απαιτεί διαρκή και άμεση υποστήριξη από επιστήμονες (γεωπόνους ζωϊκής παραγωγής και κτηνιάτρους). Η σημερινή κτηνοτροφική παραγωγή βασίζεται τόσο στην αύξηση τον αριθμού των ζώων όσο και στην αύξηση της παραγωγικότητας και της απόδοσης των ζώων.

Πως διαλέγουμε τα πρόβατα και πως δοκιμάζουμε τα θηλυκά και τα αρσενικά
Οι καλύτερες προβατίνες είναι όσες έχουν πολλά μαλλιά και μαλακά και οι τολούπες των μαλλιών τους είναι βαθιές και πυκνές σε όλο το σώμα, κυρίως όμως στο λαιμό και το σβέρκο. Και όταν η κοιλιά τους είναι πυκνά μαλλιασμένη και έχει πολλά μαλακά και
μονόχρωμα μαλλιά.
Οι προβατίνες πρέπει να έχουν καλοδεμένο κορμί, να είναι όμορφα, να έχουν ζωηρά μάτια και μακριά πόδια και κέρατα. Αυτές δε είναι οι καλύτερες για να κάνουν αρνιά.
Τα κριάρια πρέπει να έχουν καλοδεμένο κορμί, να είναι όμορφα, να έχουν ζωηρά μάτια, μαλλιασμένο πρόσωπο, όμορφα και μικρά κέρατα, τα αυτιά τους να είναι σκεπασμένα από πυκνό μαλλί, να έχουν πλατιά οπίσθια, μεγάλα γεννητικά όργανα και να είναι μονόχρωμα.
Η κατάλληλη ηλικία για τα κριάρια και τις προβατίνες είναι όταν φτάσουν τριών χρονών. Ένα κριάρι μπορεί να γκαστρώσει 50 προβατίνες. Ένας βοσκός είναι αρκετός για να φυλάει και να φροντίζει 120 πρόβατα όταν έχει και ένα παιδί να τον βοηθάει. Το πρόβατο εγκυμονεί 5 μήνες. Τα καλύτερα πρόβατα είναι όσα έχουν απλωτά μαλλιά. Όσα έχουν σγουρά μαλλιά, είναι αδύνατα, καθώς το βεβαιώνουν.

Πως περιποιούμαστε τα πρόβατα
Τα μαντριά πρέπει να είναι πολλά και ευρύχωρα και να είναι ζεστά και στεγνά. Το έδαφός πρέπει να είναι πλαγιαστό και να το ισάζουμε στρώνοντας πέτρες. Στο ψηλότερο μέρος του μαντριού βάζουμε τα παχνιά και από πάνω βάζουμε σκάλες για να μην μπορούν τα πρόβατα όταν παίρνουν τροφή να πηδούν από επάνω.
Το καλοκαίρι τα πρόβατα τρέφονται και μαντρίζονται και στην ύπαιθρο. Αλλά όταν καίει πολύ ο ήλιος τα πηγαίνουμε στον ίσκιο ΄΄σταλλο'. Όχι όμως και όταν δεν καίει γιατί τα βλάπτει πολύ το κρύο. ΒΟΣΚΗΣΗ
  Τα άχυρα γίνονται καλύτερα όταν στο αλώνι τα ραντίζουμε με άλμη. Κατάλληλα επίσης για τροφή των προβάτων είναι τα πεσμένα αγριόσυκα και τα ξερά φύλλα. Στη βοσκή τα βγάζουμε το καλοκαίρι πριν βγει ο ήλιος, όταν ο τόπος έχει ακόμα δροσιά. Το χειμώνα όταν η πάχνη και η δροσιά έχει φύγει. Πρέπει να προσέχουμε να έχουν τον ήλιο πάντοτε από πίσω. Των προβάτων ο αριθμός πρέπει να είναι μονός, γιατί ο μονός αριθμός έχει κάποια απόκρυφη δύναμη να διατηρεί και να σώζει τα κοπάδια.

Πως ζευγαρώνουν και πως γεννούν τα πρόβατα
Τα κριάρια πρέπει να τα χωρίζουμε 2 μήνες πριν το ζευγάρωμα και να τους δίνουμε περισσότερο να τρώνε. Όταν παχύνουν και μαζέψουν δύναμη τα αφήνουμε να πάνε στα θηλυκά. Η κατάλληλη ηλικία για ζευγάρωμα στα κριάρια είναι από 2 χρονών έως 8. Το ίδιο δε και στις προβατίνες. Πρέπει να ξέρουμε ότι τα κριάρια κυνηγούν πρώτα τις μεγαλύτερες προβατίνες που βατεύονται γρηγορότερα και έπειτα τις νέες. Σε μεγαλύτερη ηλικία δεν πρέπει να βατεύονται τα πρόβατα γιατί βλάπτονται. Μερικοί για να έχουν αρνιά και γάλα όλο το χρόνο βάνουν τα πρόβατα να ζευγαρώνουν σε διάφορες εποχές της χρονιάς.
Τα κριάρια γίνονται δυνατά για το βάτεμα όταν ανακατέψουμε στην τροφή τους κρεμμύδια και πολυγόνατο, το οποίο και για τα άλλα ζώα που βόσκουν είναι διεγερτικό.
Πρέπει δε να τα ποτίζουμε με το ίδιο νερό και όχι με νερό που δεν έχουν συνηθίσει.
Τα αρνιά μόλις γεννηθούν, αφού χορτάσουν γάλα τα μαντρίζουμε χωριστά. Γιατί όταν μαντρίζονται μαζί με τις προβατίνες ποδοπατούνται. Ως τους 2 μήνες δεν πρέπει να αρμέγουμε το γάλα. Καλύτερα δε είναι αν δεν το αρμέξουμε καθόλου. Και έτσι γίνονται πολύ παχιά τα αρνιά. Τα πρωτότοκα αρνιά τα ξεκάνουμε γιατί είναι ακατάλληλα για να τα κρατήσουμε.

Για να ακολουθούν τα πρόβατα
Βουλώνουμε τα αυτιά των προβάτων με μαλλί.

Για να μην εκτίθεται το κριάρι
Τρυπάμε τα κέρατα του κριαριού κοντά στα αυτιά του.

Για να μην αρρωσταίνουν τα αρνιά
Βάζουμε το αρνί να βοσκήσει κισσό επί 7 ημέρες και έτσι δεν αρρωσταίνει.

Πως γιατρεύονται τα πρόβατα
Πρέπει να προνοήσουμε ώστε τα πρόβατα να μην τα πειράξει καθόλου λοιμική αρρώστια. Για αυτό λοιπόν όταν αρχίζει η άνοιξη ανακατεύουμε για 14 ημέρες στο νερό τους φασκομηλιά βουνίσια και ασπροπρασιά μαζί κοπανισμένα. Το ίδιο γίνεται και το φθινόπωρο άλλες τόσες ημέρες. Και όταν τα πειράξει η αρρώστια το ίδιο φάρμακο χρησιμοποιούμε. Επίσης τα ωφελεί και το χορτάρι από το τριφυλλόκλαδο όταν το τρώνε και οι τρυφερές ρίζες από σκληρό καλάμι μουσκεμένες στο νερό. Όσα είναι άρρωστα πρέπει να τα πάμε σε άλλο μέρος, για να μην ανακατεύονται μαζί τους και τα γερά. Και τα άρρωστα δε όταν αλλάζουν αέρα και νερό δυναμώνουν.

Οι διάφορες αρρώστιες
Αν ο ήλιος κάψει τα πρόβατα και τα βλάψει και πέφτουν συχνά κάτω και δεν τρώνε, βράζουμε το χυλό από άγριο σέσκλο και τον χύνουμε στο στόμα τους, τα αναγκάζουμε δε να τρώνε και σέσκλα. Αν τα πρόβατα έχουν δύσπνοια κάνουμε τομή στα αυτιά τους με μαχαίρι και τα μεταφέρουμε σε άλλο μέρος. Αν βήχουν καθαρίζουμε και κοπανίζουμε μύγδαλα, τα ανακατεύουμε με 40 δράμια κρασί και τα χύνουμε μέσα στα ρουθούνια τους. Αν βοσκήσουν βλαβερό χορτάρι και πρησθεί η κοιλιά τους τα γιατρεύουμε παίρνοντας αίμα. Κεντούμε τις φλέβες που είναι πάνω στα χείλη και κάτω από την ουρά. Χύνουμε δε και στο στόμα τους 120 δράμια κάτουρο ανθρώπινο. Το ίδιο γίνεται και όταν φάνε σκουλήκια μαζί με τη χλόη. Αν έχουν βδέλλες τους χύνουμε στο στόμα ξύδι αψύ ζεστό ή λάδι. Αν έχουν απόστημα στο δέρμα τους, το σχίζουμε και στη πληγή βάζουμε καβουρδισμένο αλάτι μαζί με υγρή πίσσα. Αν τα δαγκώσει ή τα χτυπήσει κανένα ερπετό τους δίνουμε μαυροκούκκι με κρασί . Οι λύκοι δεν πειράζουν το κοπάδι, αν κρεμάσουμε στο γκεσέμι για φυλαχτό σκιλλοκρεμμύδα.

Πότε και πως πρέπει να κουρεύουμε τα πρόβατα
Τα πρόβατα πρέπει να τα κουρεύουμε όταν δεν κάνει πια κρύο, ούτε όμως και το καλοκαίρι, αλλά στα μέσα της άνοιξης. Τις πληγές που θα πάθει το πρόβατο στο κούρεμα τις αλείφουμε με υγρή πίσσα, το άλλο δε μέρος του σώματος με λάδι ανακατεμένο με κρασί ή με χυλό από βρασμένα πικρά λούπινα. Προτιμότερο όμως είναι να ανακατέψουμε μούργα και άλλο τόσο κρασί ή λάδι και άσπρο κρασί με κερί και με ξύγκι και τα αλείφουμε. Και έτσι με το φάρμακο αυτό ούτε το μαλλί γίνεται βλαβερό, ούτε παθαίνουν ψώρα τα πρόβατα, ούτε αφορμίζει το μέρος που πληγώθηκε το πρόβατο. Πρέπει δε να προσέχουμε να κουρεύουμε τα πρόβατα όταν έχουν στεγνώσει καλά, μια ώρα ημέρα ώστε να έχει ξεραθεί η δροσιά που έπεσε τη νύχτα στα μαλλιά και να τα βγάζουμε μάλλον στον ήλιο. Γιατί καθώς ιδρώνει το πρόβατο που κουρεύουμε, τον ιδρώτα του τον τραβούν τα μαλλιά και έτσι παίρνουν καλύτερο χρώμα και γίνονται μαλακότερα.

Η ψώρα
Η ψώρα δεν θα πειράζει καθόλου τα πρόβατα αν αλείψουμε ύστερα από το κούρεμα με τα φάρμακα που είπαμε παραπάνω. Αν όμως συμβεί να παραμελήσουμε να τα αλείψουμε και πάθουν ψώρα, θα τα γιατρέψουμε ως εξής. Σουρώνουμε μούργα ανάλατη και ανακατεύουμε άλλο τόσο νερό όπου έχουν μουσκέψει πικρά λούπινα και άλλη τόση τρυγιά από λευκό κρασί σε ένα δοχείο και τα ζεσταίνουμε. Με το μίγμα αυτό αλείφουμε το πρόβατο και το αφήνουμε έτσι επί 2 μέρες και την Τρίτη το λούζουμε με θαλασσινό νερό ή με ζεστή άλμη και κατόπιν με νερό πόσιμο. Άλλοι τα ποτίζουν με κυπαρισόκοκκα μαζί με νερό. Άλλοι τα αλείφουν με θειάφι και κύπερη κοπανισμένα μαζί με στουπέτσι και βούτυρο. Καλύτερα δε κάνουν μερικοί που κουρεύουν πρώτα το ψωριασμένο μέρος και το παστρεύουν με πολυκαιρισμένο κάτουρο και κατόπιν βάζουν ένα από τα φάρμακα που είπαμε. Στην Αραβία θεωρούν αρκετό να τα αλείφουν με ρετσίνι από κέδρο όπως και τις καμήλες και τους ελέφαντες. Επίσης θεραπεύεται η ψώρα των προβάτων όταν πλύνουμε το ψωριασμένο μέρος με κάτουρο και το αλείψουμε με θειάφι ανακατωμένο με λάδι.

Τα ψειριασμένα πρόβατα
Αν τα πρόβατα έχουν ψείρες ή τσιμπούρια κοπανίζουμε ρίζες από σπερδούκλι και τις βράζουμε μαζί με νερό και αφού ξάνουμε το μαλλί από το κεφάλι έως τη ράχη, χύνουμε το νερό όταν είναι ακόμα χλιαρό ώσπου να πάει σε όλο το σώμα. Μερικοί και στη περίπτωση αυτή μεταχειρίζονται μόνο το ρετσίνι από το κέδρο. Άλλοι κάνουν το ίδιο με ρίζα από μανδραγόρα. Πρέπει όμως να προσέχουμε να μην το φάει το πρόβατα γιατί είναι επικίνδυνο. Άλλοι κάνουν αφέψημα από ρίζα κάπαρης και λούζουν με αυτό τα πρόβατα.

Με ποιο τρόπο μας δίνουν τα κοπάδια πολύ γάλα

Τα ζώα που βόσκουν μας δίνουν πάρα πολύ γάλα όταν τρώνε τριφυλλόκλαδο ή αν τους βάλουμε δίκταμο για φυλαχτό στην κοιλιά τους.
Οι γίδες και οι τράγοι
Οι γίδες ευχαριστούνται πολύ στα ορεινά μέρη. Μοιάζουν δε σε πολλά με τα πρόβατα. Ζευγαρώνουν την ίδια εποχή και εγκυμονούν 5 μήνες όπως και τα πρόβατα. Οι γίδες κάνουν συνήθως δίδυμα και τα τρέφουν και δίνουν αρκετό εισόδημα, από

το γάλα το τυρί και το κρέας, επίσης δε και από τις τρίχες. Οι τρίχες της γίδας είναι χρήσιμες για να φτιάχνουμε σκοινιά και σάκους και τα όμοια τους καθώς και για τους ναυτικούς. Γιατί τα είδη που γίνονται από τρίχα γίδας ούτε κόβονται εύκολα ούτε σαπίζουν, εκτός εάν κανείς τα παραμελήσει εντελώς.
Πρέπει να διαλέγουμε από τις γίδες όσες έχουν καλοδεμένο κορμί και είναι μεγαλόσωμες και γεμάτες μυς και το δέρμα τους είναι λείο και έχουν πυκνές τρίχες και μαστάρια μεγάλα και ογκώδη. Οι γίδες όταν είναι τέτοιες είναι καλύτερες να τις διατηρήσουμε. Γιατί το ζώο αυτό δύσκολα υποφέρει από το κρύο και αυτό φαίνεται, από το ότι εκ φύσεως έχει πάντα πυρετό και αν καμιά φορά τους λείψει ο πυρετός ψοφούν.
Από τα τραγιά διαλέγουν τα μεγαλόσωμα και όσα έχουν γερά πλευρά και μεγάλους γοφούς και είναι πυκνότριχα και έχουν μακριές και άσπρες τρίχες και σβέρκο και λαιμό κοντό και παχύ και λαρύγγι πιο μακρύ. Η καλύτερη εποχή για το βάτεμα των τράγων είναι κατά την χειμερινή τροπή. Το τραγί δεν φεύγει αν του κουρέψουμε το γένι.
Το γιδοκόπαδο
Τα γίδια τα φροντίζουμε με τον ίδιο τρόπο όπως και τα πρόβατα και στην τροφή τους και στις αρρώστιες. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε και τα δικά τους ιδιώματα. Τα γίδια δεν βόσκουν μαζί όπως τα πρόβατα, αλλά πηδούν και τρέχουν μακριά το ένα από το άλλο και βόσκουν σε μεγάλη έκταση. Ευχαριστιούνται δε σε απόκρημνα μέρη. Ότι έχει περισσότερη αντίληψη το γίδι από τα άλλα ζώα φαίνεται από το εξής. Όταν αρχίσει και χάνει το φως του, χώνεται μέσα σε βούρλα και πετιέται μόνο του και έτσι γιατρεύεται.
Για να κάνουν οι γίδες πολύ γάλα
Δίνουμε στις γίδες επί 5 ημέρες να τρώνε πεντάφυλλο πριν τις ποτίσουμε. Οι γίδες κάνουν πολύ γάλα, αν τους βάλουμε για φυλαχτό γύρω από την κοιλιά δίκταμο.

2 σχόλια:

  1. ti enois Δίνουμε στις γίδες επί 5 ημέρες να τρώνε πεντάφυλλο πριν τις ποτίσουμε ti ine to pentafilo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πεντάφυλλο)

    ΠΟΤΕΝΤΙΛΛΗ - SENSITIES

    Η Ποτεντιλλη (Potentilla recta) είναι ένα φυτό που έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο το κόσμο - πιθανολογείται πως προέρχεται από τη Μεσόγειο. Ανήκει στη μεγάλη οικογένεια Rosaceae η οποία περιλαμβάνει περισσότερα από 75 είδη φυτών.

    Το όνομα Ποτεντιλλη (γράφεται στη Ελλάδα και Ποτεντίλα) πιθανολογείται πως προέρχεται από το λατινικό Potens το οποίο σημαίνει "ισχυρό" και το οποίο της δώθηκε λόγω των φαρμακευτικών ιδιοτήτων της. Η Ποτεντιλλη είναι γνωστή από την αρχαιότητα και αναφορές στις θεραπευτικές της δυνατότητες κάνουν τόσο ο Θεόφραστος όσο και ο Διοσκουρίδης (αν και δεν είναι σίγουρο αν αναφέρονται στο είδος erecta ή reptans). Από τις αναφορές αυτές, η Ποτεντίλλη φαίνεται πως χρησιμοποιούταν ως αντιπυρετικό και για την αντιμετώπιση της εσωτερικής αιμορραγίας και της ευκοιλιότητας.

    Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία,η Ποτεντιλλη θεωρείται ένα από τα καλύτερα στυπτικά βότανα, αποτελεσματικό έναντι των αιμορραγιών και της διάρροιας. Η μεγάλη περιεκτικότητα του βοτανου σε τανίνες, είναι εκείνη που φαίνεται να ευθύνεται για την ισχυρή στυπτική του δράση. Η Ποτεντιλλη λέγεται πως είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για τη θεραπεία της γαστρεντερίτιδας και της παρεπόμενης διάρροιας. Όταν η Ποτεντίλλη χρησιμοποιείται για γαργάρες, μπορεί να αντιμετωπίσει τη χαλαρότητα των ούλων ή/και να ανακουφίσει τα "πληγιασμένα" και ερεθισμένα ούλα. Όταν χρησιμοποιείται εξωτερικά, η Ποτεντίλλη περιποιείται πληγές και αμυχές της επιδερμίδας (λέγεται πως παρουσιάζει έντονα επουλωτική δράση), ενώ όταν χρησιμοποιείται για πλύση είναι κατάλληλη για την αντιμετώπιση της λευκόρροιας και των αιμορροϊδων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή