Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

λύκος είναι ένα από το πιο παρεξηγημένα άγρια ζώα.

Όταν την προβιά τη φοράει η "κοκκινοσκουφίτσα"...




Ο λύκος είναι ένα από το πιο παρεξηγημένα άγρια ζώα. Σύμβολο δύναμης εξυπνάδας αλλά και φόβου, κυνηγήθηκε –και δυστυχώς ακόμη και σήμερα κυνηγιέται- επίμονα από τον άνθρωπο 

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου 

Τέλος τα παραμύθια που παρουσίαζαν τους λύκους ως τους κακούς της υπόθεσης. Δεν γίνεται η «κοκκινοσκουφίτσα» να είναι πάντα Άγια και άμοιρη ευθυνών και  την ίδια ώρα ο λύκος να βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαφάνισης . 
Ναι το υπέροχο αυτό θηλαστικό που «πολεμιέται» από τον άνθρωπο από την κοινή τους ύπαρξη βρίσκεται σε δεινή θέση ειδικά στην Ελλάδα. 

Ο λύκος είναι ένα από το πιο παρεξηγημένα άγρια ζώα. Σύμβολο δύναμης εξυπνάδας αλλά και φόβου, κυνηγήθηκε επίμονα από τον άνθρωπο. 
Υπήρξε το θηλαστικό με τη μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση στον πλανήτη μετά τον άνθρωπο, αλλά σήμερα αποτελεί ένα είδος που απειλείται με εξαφάνιση. 
Από το 14ο αι. και μετά οι συστηματικές προσπάθειες εξόντωσής του οδήγησαν στην εξαφάνιση του από 14 χώρες της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης και γενικά από ένα μεγάλο μέρος του Βορείου Ημισφαιρίου.
Αποτέλεσμα της επικήρυξης ήταν η οριστική εξαφάνιση του λύκου από τη Πελοπόννησο ήδη από το 1940. 
Για αρκετές δεκαετίες οι κάτοικοι των αγροτικών κυρίως περιοχών, εξόντωναν τους λύκους με δόκανα και ...δολώματα και επιδεικνύοντας μέλη του ζώου εισέπρατταν αμοιβή από τα κατά τόπους δασαρχεία. Το 1993 απαγορεύτηκε η εξόντωσή του με την ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Κοινοτικής  Οδηγίας 92/43(για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας) και ο λύκος συμπεριλήφθηκε στη λίστα των απειλούμενων ειδών, που προστατεύονται.

Ο λύκος στην Ελλάδα
Ο λύκος πριν το 1924 εξαπλωνόταν με μεγάλους πληθυσμούς σε όλες τις ηπειρωτικές περιοχές. Το 1924 ξεκίνησε η επικήρυξή του μαζί με άλλα "επιβλαβή" είδη, όπως η αλεπού, το τσακάλι και το κουνάβι. Μέχρι το 1981 η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων που περιείχαν στρυχνίνη ήταν από τις πιο διαδεδομένες πρακτικές θανάτωσης
-Στην Κεντρική Μακεδονία και Θράκη, ανατολικά του ποταμού Αξιού. Ο πληθυσμός αυτός επικοινωνεί με τον πληθυσμό του λύκου στη Βουλγαρία. 
-Δυτικά του ποταμού Αξιού μέχρι το Νομό Φωκίδας. 
Τα τελευταία χρόνια, έχει παρατηρηθεί ανάκαμψη του πληθυσμού προς τις νοτιότερες περιοχές της Στερεάς Ελλάδας, (Φωκίδα, Αιτωλοακαρνανία, και Ευρυτανία), από όπου είχε εξαφανιστεί για πολλά χρόνια. Η ανάκαμψη αυτή, οφείλεται στη μείωση της χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων, στο νομικό καθεστώς προστασίας του καθώς και στην εγκατάλειψη ή μείωση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων σε κάποιες περιοχές.
Παρά την ευρύτατα διαδεδομένη πεποίθηση ότι ο λύκος αντιμετωπίζει εχθρικά τον άνθρωπο η αλήθεια είναι ότι τον φοβάται και τον αποφεύγει.
Οι συναντήσεις λύκου και ανθρώπων που καταγράφονται δεν γίνονται από την πρόθεση του λύκου να βλάψει τον άνθρωπο, αλλά από την ανάγκη του για την εξεύρεση τροφής προκειμένου να επιβιώσει. Η παρουσία του λύκου στα φυσικά οικοσυστήματα, όπως και κάθε άλλου ζωντανού πλάσματος, είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία των φυσικών διεργασιών. Η προστασία των 'συγκατοίκων' του πλανήτη μας είναι υπόθεση όλων μας.

Το Καταφύγιο του Λύκου από τον «Αρκτούρο»
«Το Καταφύγιο του Λύκου, αποτελεί  ένα μοναδικό εργαλείο ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού και της πολιτείας, με στόχο την αντιστροφή της αρνητικής, κατά παράδοση εικόνας, στην ανθρώπινη συνείδηση και κοινωνία, της αποσαφήνισης του ρόλου του υπερήφανου αυτού ζώου στα οικοσυστήματα στα οποία συμμετέχει και της τοποθέτησής του στο οικολογικό θώκο που του αρμόζει», λέει χαρακτηριστικά στο Πινάκιο η Διευθύντρια Επικοινωνίας του Αρκτούρου Βάσω Πετρίδου. 
Στην συνέχεια αναφέρει πως τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λύκοι είναι πολλά αυτή στιγμή. Επίσης  θέτει και ένα θέμα αυτό της αποκατάστασης της τιμής του λύκου. «Τα  προβλήματα είναι πολλά, όπως και οι προκλήσεις, από τη γλυκιά και εύθραυστη κοκκινοσκουφίτσα, μέχρι τη λαθροθηρία του λύκου και των φυσικών τροφικών πηγών του (ελάφια, ζαρκάδια, αγριόχοιροι και μικρά θηλαστικά). Στοιχεία της βιολογίας, της οικολογίας, των θρύλων και όλες οι απαιτούμενες ενέργειες για την αποκατάσταση της τιμής και της περηφάνιας της φύσης, που εκπροσωπεί ο λύκος αποτελούν τα εργαλεία για την καταπολέμηση της άγνοιας… που βάζει σε κίνδυνο την άγρια ζωή».

Τα βήματα του Λύκου στην Ιστορία αλλά και στη Μυθολογία
Μια εξαίρετη έρευνα για την παρουσία του Λύκου ως ον στον πλανήτη, στη μυθολογία αλλά και στις παραδόσεις των λαών έχει κάνει η Χαρούλα Κρομυάδου, η οποία είναι Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ αλλά και Συντονίστρια της ομάδας Ο ΛΥΚΟΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ.
Η έρευνα που ακολουθεί  είναι της κας. Κρομυάδου.

Συμβίωση λύκου-ανθρώπου
Στην ιστορία και την προϊστορία του ανθρώπου, ο άνθρωπος και ο λύκος προϋπήρχαν και βοηθούσαν ο ένας τον άλλο ως τα δύο ανώτερα θηλαστικά-θηρευτές. Μέχρι και πριν 400 χρόνια ο λύκος ήταν ο δεύτερος αμέσως μετά τον άνθρωπο ως το πιο πετυχημένο και εξαπλωμένο θηλαστικό στη Βόρεια Αμερική.  Υπάρχουν εκτεταμένα στοιχεία ότι πριν βρεθούν σε αντιπαλότητα  ο λύκος και ο άνθρωπος-κυνηγός, παγκοσμίως απολάμβαναν τη συμβίωσή τους καθώς η ύπαρξη του ενός επωφελούσε την ύπαρξη του άλλου (Mowat 1963: 29). 
Θεωρείται ότι οι λύκοι που ζούσαν κοντά στους ανθρώπινους καταυλισμούς λειτουργούσαν ως προειδοποιητικά συστήματα για τους ανθρώπους. Λόγω της αισθητηριακής τους οξύτητας και της ικανότητάς τους να επικοινωνούν μέσω των ουρλιαχτών, προειδοποιούσαν με τον τρόπο αυτό τους ανθρώπους για την προσέγγιση αντιπάλων. 
Για πολλούς από τους ιθαγενείς Αμερικάνους της Βόρειας Αμερικής, ο λύκος αποτελούσε αντικείμενο σεβασμού εξαιτίας της ισχυρής του αφοσίωσης και της στοργής του προς την αγέλη του, των ικανοτήτων του ως κυνηγός και του ρόλου του στο να καθορίζει την υγεία των ζώων που κυνηγά σκοτώνοντας το αδύναμο, άρρωστο και υπέργηρο. 
Όμως την εποχή του Μεσαίωνα η σχέση ανθρώπου και λύκου αλλάζει οριστικά τόσο στην Ευρώπη όσο και στη Βόρεια Αμερική. Μέσα σε λίγους αιώνες ο λύκος εξαφανίζεται από το Μεξικό, τον Καναδά, σε πολλές από τις πολιτείες της νότιας Αλάσκας αλλά και από την Σκωτία, την Αγγλία και την Ιρλανδία. Η αλλαγή αυτή -αλλά και η ανέκαθεν ανταγωνιστική σχέση του δυτικού ανθρώπου με τον εξίσου ικανό ως κυνηγό λύκο- οδηγεί το ζώο αυτό σε εξαφάνιση, εξευτελισμό και πολύ συχνά βίαιο βασανισμό και είναι αποτυπωμένη στην μυθολογία και τη λογοτεχνία. Παρακάτω σκιαγραφείται η απεικόνιση του λύκου σε παραμύθια, μύθους και λαϊκές ιστορίες.    

Ο λύκος οι μύθοι και τα παραμύθια
Ο λύκος έχεις δυσφημιστεί πολύ στη δυτική λογοτεχνική παράδοση κάτι που έχει βλάψει τη επιβίωσή του. Η προκατάληψη και ο φόβος έχουν δημιουργήσει ένα φανταστικό τέρας που με συνέπεια παίζει τον κακό στις ευρωπαϊκές ιστορίες. 
Η παρουσία του λύκου είναι έντονη τόσο στην αρχαία ελληνική μυθολογία όσο και στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Στους αρχαίους μύθους συνδέεται με τους θεούς Απόλλωνα, Άρτεμη και Δία ενώ συχνά οι θεοί μεταμορφώνουν τους ανθρώπους σε λύκους για να τους τιμωρήσουν.
Στα αρχαία ελληνικά κείμενα ο λύκος αναφέρεται στον Ηράκλειτο, τον Αίσωπο, τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα και τον Ηρόδοτο. Στις αναφορές αυτές, αντικατοπτρίζονται άμεσα οι λαϊκές δοξασίες για το λύκο και παρουσιάζουν συνήθως την εικόνα του ως ζώο άγριο, πονηρό και επιθετικό προς τους ανθρώπους και τα άλλα ζώα. Σπανιότερα, ο λύκος χαρακτηρίζεται κοινωνικός και γενναίος.

Ελληνική μυθολογία    
Ο Λυκάονας, γιος του Πελασγού και πρώτος βασιλιάς της Αρκαδίας, θέσπισε τη λατρεία του Δία. Μετά από καιρό, ο Δίας πληροφορήθηκε ότι οι γιοι του Λυκάονα αμελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και ήταν αυθάδεις απέναντι στον πατέρα τους. Ο Δίας τους επισκέφτηκε, μεταμορφωμένος σε εργάτη. Οι γιοι του Λυκάονα  τον καλωσόρισαν και έπεισαν τον πατέρα τους να σερβίρουν στον ξένο ανθρώπινο κρέας, για να διαπιστώσουν εάν είναι ο Δίας. Έτσι και έγινε. Όταν, όμως, ο Δίας κατάλαβε την ανόσια πράξη τους, τους μεταμόρφωσε σε λύκους και έφυγε θυμωμένος. 
Όσον αφορά τον Αίσωπο, στον λύκο αποδίδεται το ανθρώπινο χαρακτηριστικό της εξαπάτησης του αθώου σε αντίθεση με την αλεπού που της αποδίδεται έντονη οξυδέρκεια (μύθος Ο Λύκος και η Αλεπού). 

Από την λύκαινα της Ρώμης στο δρόμο της κόλασης
Πριν από τον Μεσαίωνα, ο λύκος παρουσιάζεται ως στοργική μητρική φιγούρα στην ιστορία του Ρώμου και του Ρωμύλου, δύο μικρά παιδιά που –σύμφωνα με τον μύθο- τα θήλασε και τα ανέθρεψε μια λύκαινα. Ενώ στην άλλη άκρη του Ατλαντικού ο λύκος κατέχει θέση ευλαβείας από τους Ιθαγενείς Αμερικάνους και η φυλή  Nez Perces  λατρεύει τον λύκο ως πρόγονο της ανθρώπινης φυλής. 
Από την αρχή όμως των μεσαιωνικών χρόνων ο λύκος αρχίζει και καταγράφεται ως σύμβολο της αγριότητας και της απληστίας στη δυτική λογοτεχνία. Οι αιρετικοί δάσκαλοι αποκαλούνταν «λύκοι» από τους ιεροκήρυκες τον Μεσαίωνα ενώ στην τοιχογραφία του Andrea de Firenze, Ο δρόμος προς τη Σωτηρία, στο ισπανικό παρεκκλήσι της Santa Maria Novella στην Φλωρεντία, οι λύκοι που επιτίθενται συμβολίζουν τους αιρετικούς.

Η προσπάθεια της μεταστροφής και η συμβολή του Αρκτούρου
Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται μεταστροφή  της αρνητικής εικόνας του λύκου στα ελληνικά παραμύθια, τα κόμικς και την παιδική λογοτεχνία. Ο λύκος πρωταγωνιστεί σε πολλές ιστορίες χωρίς να είναι ο κακός, αλλά ο ήρωας περιπετειών με καλό τέλος και αστείων καταστάσεων.
Τα τρία μικρά λυκάκια του Ε. Τριβιζά ταλαιπωρούνται από το Ρούνι, το κακό γουρούνι, αλλά στο τέλος συμφιλιώνονται μαζί του και ζουν στιγμές χαράς και ευτυχίας ενώ στον Καλό Λύκο του Αρκά παρουσιάζεται, μέσα από μια χιουμοριστική διάθεση, ο έρωτας του λύκου για μια προβατίνα.  
Στην προσπάθειά του να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του με το φυσικό περιβάλλον ο σύγχρονος άνθρωπος αλλάζει και τη στάση του απέναντι στο λύκο. Έτσι, ο λύκος σε αρκετά σύγχρονα λογοτεχνήματα προβάλλεται πια ως άγριο ζώο που ζει στη φύση και όχι ως εχθρός μας.
Παρ’ όλα αυτά η αρνητική σχέση ανθρώπου και λύκου δεν λέχει μεταβληθεί αισθητά στη χώρα μας. Με την προϋπόθεση ότι οι μύθοι, τα παραμύθια και οι λαϊκές παραδόσεις συνέβαλαν στη δαιμονοποίηση του λύκου, ίσως τα τελευταία δείγματα γραφής που αναφέρθηκαν παραπάνω συμβάλλουν και στην αποκατάστασή του ως άγριου ζώου και πολύτιμου κρίκου στα ελληνικά δασικά οικοσυστήματα.
Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ συστηματικά και επί χρόνια δραστηριοποιείται προς την κατεύθυνση αυτή.

Παροιμίες με πρωταγωνιστές Λύκους
Στην ελληνική παράδοση συναντάμε πολλές φορές παροιμίες με ζώα και ιδιαίτερα με λύκους ( π.χ έβαλες το λύκο να φυλάει τα πρόβατα, Ο λύκος δε βρωμίζει τη φωλιά του, Ο λύκος έχει τ' όνομα κι η αλεπού τη χάρη, Ο λύκος σαν γεράσει, μασκαράς των σκυλιών γίνεται, Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται, το πρόβατο που φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος, κ. α.)
Δεν είναι μόνο πρώτος στην κακία, όπως υποστηρίζουν κάποιοι, είναι πρώτος και στη σοφία του λαού. Και αυτό ίσως να σημαίνει ότι ο λύκος είναι το άγριο ζώο που αγαπάμε να μισούμε ή που κατά βάθος θαυμάζουμε περισσότερο.
Η σχέση του ανθρώπου με τον λύκο είναι ιδιαίτερα έντονη σε πολλές δομές της ελληνικής γλώσσας και της σκέψης, όπως και στις παροιμίες. Στις παροιμίες ως γνωστόν αποτυπώνεται η ψυχοσύνθεση του λαού, ο τρόπος σκέψης και η καθημερινότητα του.

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Αλισίβα είναι η γνωστή μας στάχτη ή το σταχτόνερο





- Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Η Αλισίβα είναι η γνωστή μας στάχτη ή το σταχτόνερο καλύτερα. Το καλύτερο απορρυπαντικό που επινόησε ποτέ ο άνθρωπος. Καθαρίζει, λευκαίνει και απολυμαίνει σε βάθος. Κάνει τα πιάτα μας να τρίζουν από καθαριότητα και όχι μόνο τα πιάτα, αλλά όλα τ’ αγγεία. Καθαρίζει τα πάντα. Ακόμα και τους πιο δύσκολους λεκέδες. Βράστε την στάχτη με νερό, και τρίψτε με αυτό οτιδήποτε θέλετε να καθαρίσετε. Θα εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα. Καθαρίζει ακόμα και τις σκουριές, που έχουν ποτίσει στα μάρμαρα. Απίστευτη καθαριότητα και υγιεινή!!!

Την χρησιμοποιούμε στην παρασκευή μουσταλευριάς, αλλά και στην ζαχαροπλαστική γενικότερα. Η νοστιμότατη και υγιεινότερη μουσταλευριά, εμπεριέχει στην συνταγή ικανή ποσότητα στάχτης. Εκτός από την υπέροχη γεύση και την βελούδινη υφή που της δίνει, καθαρίζει και το άντερο από τους παθογόνους μικροοργανισμούς. Στάχτη επίσης χρησιμοποιούμε στην παρασκευή ψωμιού. Κάνει την διαφορά, πώς να το κάνουμε;!.

Ρίξτε την στον κήπο σας. Αφρατεύει το χώμα, ταΐζει τα φυτά, και περιορίζει αισθητά την ύπαρξη και αναπαραγωγή όλων
των βλαπτικών εντόμων και ζιζανίων. Επίσης δεσμεύεται διοξείδιο του άνθρακα από τους μικροοργανισμούς μέσα στο χώμα, η ανάπτυξη των οποίων ενισχύεται από τη στάχτη, και η γη γίνεται πιο εύφορη.

Διώχνει τις ενοχλητικές μυρμηγκοφωλιές χωρίς να σκοτώνει τα μυρμήγκια. Ρίξτε στην είσοδο της μυρμηγκοφωλιάς που εμφανίστηκε σε λάθος σημείο, μερικές χούφτες στάχτη. Τα μυρμήγκια δεν μπορούν, ούτε να την περάσουν, ούτε να την μεταφέρουν με αποτέλεσμα να μετακινήσουν την είσοδο της φωλιάς τους αλλού. Εκεί, που δεν θα σας ενοχλεί.

Σκορπίστε στάχτη στις γωνίες και στα σκοτεινά σημεία της αποθήκης σας ή του κελαριού σας. Τυχόν κατσαρίδες και παρόμοια απεχθή, αποκρουστικά και ενοχλητικά έντομα, καθώς και ποντίκια και άλλα τρωκτικά θα μετοικήσουν, όσο πιο μακριά γίνεται, και δεν θα ξαναεμφανιστούν όσο υπάρχει στάχτη.
Έπιασε το παιδί σας ψείρες στο σχολείο; Γέμισε ο σκύλος σας τσιμπούρια και ψύλλους; Πιάσατε «φιλενάδες μου» μ...όψειρες; Στάχτη! Το καλύτερο αντιπαρασιτικό!!!. Ίσως για μερικές ώρες το παιδί σας και ο σκύλος σας, να φαντάζουν σαν γέροι, αλλά τα παράσιτα απλώς θα εξαφανιστούν. Ανακατέψτε την στάχτη με ξύδι, μέχρι που να γίνει πηχτή λάσπη και αλείψτε το τριχωτό.
Σας βγήκε το κρασί θολό στο γιοματάρι; Έχει το νερό της πηγής(;) κυπρίνους και άλλα ζουζούνια; Γέμισε άλατα το πηγαδίσιο; Περάστε τα μέσα από στάχτη να φιλτραριστούν. Θα εκπλαγείτε με την διαύγεια και την καθαρότητα που τους δίνει, χωρίς να τα επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο.
Κιτρίνισαν τα δόντια σας και το 'χετε μαράζι; Μην ανησυχείτε!!!. Τρίψτε τα με στάχτη. Σαν του μωρού θα γίνουν!!!.

Μαζεύετε τα χειμωνιάτικα ρούχα (όταν έρθει το καλοκαίρι) αλλά σας ανησυχεί ο σκόρος; Πασπαλίστε τα με στάχτη και ξεχάστε τον σκόρο. Μετά καθαρίζουν με ένα απλό τίναγμα, και έχουν μια γυαλάδα άλλο πράγμα. Βάλτε και λίγο λεβάντα στο σεντούκι, στο συρτάρι ή στην κασέλα και ησυχάστε για χρόνια και χρόνια ακόμα και αν την κασέλα την ανοίξει το εγγόνι σας μετά πενήντα χρόνια, τα ρούχα θα είναι άθικτα.
Λεκιαστήκατε την ώρα που τρώγατε; Βάλτε πάνω λίγο στάχτη και μετά από πέντε λεπτά τρίψτε τον λεκέ με ψίχα ψωμιού. Πάει, έφυγε ο λεκές, ως δια μαγείας!.

Την φτιάχνουμε και σαπούνι αλλά η συνταγή περιττεύει, αφού κανείς σας δεν θα κάτσει να φτιάξει σαπούνι. Υπάρχουν τα έτοιμα «μοσχοσάπουνα», τα αφρόλουτρα και τα σαμπουάν…
Χτυπήσατε; Ματώσατε; Διαλύστε λίγο πράσινο σαπούνι μέσα στην αλισίβα, και πλένετε με αυτό την πληγή χωρίς να την ξεπλύνετε μετά. Είναι απίστευτη η ταχύτητα επούλωσης.
Κορίτσια! 'Ε!!! Κορίτσια! Αν θέλετε να μην γεράσετε ποτέ ( λέμε τώρα! ) να λούζεστε με ξυδόνερο και να μπανιαρίζεστε με αλισίβα. Σας υπόσχεται η στάχτη πως, δεν θα χρειαστείτε ποτέ λίφτινγκ ή μπότοξ.

Είστε στην κατασκήνωση και δεν έχετε που να διατηρήσετε τα φρέσκα φρούτα; Σκάψτε έναν λάκκο, γεμίστε τον με στάχτη και τοποθετήστε τα φρούτα έτσι ώστε, να μην έρχονται σε επαφή το ένα με το άλλο, αλλά ούτε και με το χώμα. Σκεπάστε τον λάκκο και αφήστε τα. Διατηρούνται έως δύο χρόνια εντελώς μα εντελώς ανέπαφα, όπως την στιγμή που τα βάλατε.
Θέλετε να διατηρήσετε την πυτιά που πήζετε τυρί; Βάλτε την μέσα σε ένα κέρατο απογεμίστε το με στάχτη σφραγιστέ με λάσπη και κρεμάστε το σε ένα δέντρο. Η πυτιά δεν θα χαλάσει ποτέ!
Παλιά οι σιδηρουργοί για να σκληραίνει το σίδερο, το έσβηναν μέσα σε ένα μίγμα από αίμα και στάχτη. Ήταν το πρώτο είδος ατσαλιού.

Μην ξεχάσετε εσείς πού ακόμη σπέρνετε καπνά, να κρατείστε λίγη στάχτη για τόν χασ’λαμά σας, θα σας χρειαστεί οπωσδήποτε!!!.

Με την έναρξη, λοιπόν, τής καινούργιας περιόδου θερμάνσεως αρχίστε να συγκεντρώνετε τις στάχτες από τα τζάκια, τις θερμάστρες καυσοξύλων ή από τους φούρνους σας κλπ, και για τους παραπάνω λόγους. Ποιος ξέρει, ίσως κάποιος να σας φανεί χρήσιμος!.-

Read more: http://kykeon.ning.com/forum/topics/2937592:Topic:105147#ixzz1kDRcYHOA

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Η ανισότητα μικραίνει τη διάρκεια ζωής Γραμμένο από Στέλιος Ελληνιάδης

Οι ιστορικοί Walter Schiedel και Steven Friesen, συγκρίνοντας δύο εποχές που απέχουν μεταξύ τους πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια, διαπίστωσαν ότι οι κοινωνικές ανισότητες στις ΗΠΑ, σήμερα, είναι μεγαλύτερες από τις ανισότητες που επικρατούσαν στις μέρες του Ιουλίου Καίσαρα (100-44 π.Χ.) στη Ρώμη!
Το 150 π.Χ., το πλουσιότερο 1% των 70 εκατομμυρίων πολιτών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έλεγχε το 16% του πλούτου της χώρας. Στην Αμερική, το 1% ελέγχει το 40% του πλούτου της χώρας! Και το χάσμα ανάμεσα στη μειοψηφία και την πλειοψηφία συνεχώς μεγαλώνει. Τα εισοδήματα του 1% αυξήθηκαν κατά 275% από το 1979 έως το 2007! Αυτές οι τρομερές ανισότητες ευθύνονται για την κοινωνική κρίση που γέννησε το κίνημα Occupy Wall Street. 50 εκατομμύρια Αμερικάνοι ζούν κάτω από το επίπεδο της φτώχειας και, σύμφωνα με την αξιολόγηση της αμερικανικής Στατιστικής Υπηρεσίας οι μισοί Αμερικάνοι ανήκουν στην κατηγορία του «χαμηλού εισοδήματος».
Σήμερα, όλο και περισσότεροι επιστήμονες, καταλήγουν στα ίδια συμπεράσματα όσον αφορά τις επιπτώσεις των ανισοτήτων στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες. Ο Richard Wilkinson και η Kate Pickett, στο βιβλίο τους The Spirit Level (Πως η ισότητα είναι καλύτερη για όλους), έχοντας στη διάθεσή τους έναν υπερεπαρκή αριθμό ερευνών και μελετών, από όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ και από όλες τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, μιας μεγάλης χρονικά περιόδου και για όλους τους τομείς που ο βαθμός ανάπτυξής τους καθορίζει την ποιότητα ζωής σε κάθε κοινωνία, επιβεβαιώνουν το συμπέρασμα ότι η ψυχική και σωματική υγεία, η διάρκεια ζωής, το εύρος και η ποιότητα της παιδείας κ.λπ. εξαρτώνται άμεσα και πρωτίστως όχι από τον πλούτο που κατέχει μια κοινωνία, αλλά από το μέγεθος των ανισοτήτων στην κατανομή του πλούτου. Και με απόλυτη τεκμηρίωση αποδεικνύουν ότι όσο μικρότερες είναι οι ανισότητες σε μια χώρα τόσο καλύτερη είναι η ζωή για την πλειοψηφία των πολιτών και όχι μόνο για τους οικονομικά ασθενέστερους.
Γενικό συμπέρασμα: ο πλούτος με ανισότητα καταστρέφει την ποιότητα ζωής του λαού.

Φυσική υγεία και προσδόκιμο ζωής
Στο 19ο αιώνα, οι φτωχοί άνθρωποι πέθαιναν από τις κακές συνθήκες υγιεινής. Με τις αποξηράνσεις, τα συστήματα αποχέτευσης, την περισυλλογή των σκουπιδιών, τα δημόσια λουτρά, τη βελτίωση της στέγασης, τις ασφαλέστερες συνθήκες εργασίας και τη φροντίδα της διατροφής, οι υλικοί όροι διαβίωσης εξελίχθηκαν και η ζωή παρατάθηκε.
Όταν οι μεταδοτικές ασθένειες τέθηκαν υπό έλεγχο, στη βιομηχανική εποχή εμφανίστηκαν οι χρόνιες ασθένειες, όπως τα καρδιακά νοσήματα και ο καρκίνος. Η προσοχή για την υγεία στράφηκε σε άλλους παράγοντες όπως το κάπνισμα, οι λιπαρές τροφές, το αλκοόλ κ.λπ.
Αλλά, στα τέλη του εικοστού αιώνα, οι ερευνητές έκαναν μερικές απρόσμενες ανακαλύψεις για τους παράγοντες που καθορίζουν την υγεία. Άρχισαν να πιστεύουν ότι το στρες ήταν αιτία χρόνιων ασθενειών, ιδιαίτερα της καρδιάς. Μέχρι τότε νομιζόταν ότι τα καρδιακά νοσήματα συνδέονταν με το επιχειρηματικό άγχος. Μέχρι που διαπιστώθηκε ότι οι εργαζόμενοι στα χαμηλότερα κλιμάκια της ιεραρχίας, κούριερ, θυρωροί κ.ά., είχαν τριπλάσια ποσοστά θανάτου από τους ιεραρχικά ανώτερους. Προχωρώντας τις μελέτες, διαπιστώθηκε ότι οι κατώτερες δουλειές δεν συνδέονται μόνο με καρδιακά νοσήματα, αλλά και με μερικές μορφές καρκίνου, παθήσεις του εντέρου, κατάθλιψη, αυτοκτονία, απουσίες από την εργασία, πόνους στην πλάτη κ.λπ. Επίσης, οι εργαζόμενοι είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκοι, να έχουν υψηλότερη πίεση κ.λπ. Αλλά αυτές οι αιτίες δεν εξηγούσαν όλους τους θανάτους από καρδιά. Μετά από αμέτρητες μελέτες, τώρα ξέρουμε ότι το χαμηλό κοινωνικό στάτους έχει μία ξεκάθαρη επίπτωση στη φυσική υγεία και όχι μόνο για τους χαμηλόβαθμους…
Οι πιο ισότιμες κοινωνίες είναι υγιέστερες
Στις αναπτυγμένες χώρες οι υλικοί όροι διαβίωσης είναι τώρα αρκετά υψηλοί σε σημείο που έχουν πάψει να αποτελούν άμεσο ρυθμιστή της υγείας του πληθυσμού.
Οι ΗΠΑ έχουν τους μισούς δισεκατομμυριούχους του κόσμου και δαπανούν το 40-50% της συνολικής παγκόσμιας δαπάνης για υπηρεσίες υγείας, έχοντας μόνο το 5% του πληθυσμού τη γης. Η Ελλάδα είναι από τις φτωχότερες δυτικές δημοκρατίες, με το μισό μέσο εισόδημα κατ’ άτομο από τις ΗΠΑ. Κι όμως, ένα παιδί που γεννιέται στις ΗΠΑ, με απείρως καλύτερη τεχνολογία, έχει 1,2 χρόνια λιγότερα στο προσδόκιμο ζωής από ένα παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα. Τα μωρά που γεννιούνται στις ΗΠΑ έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν στον πρώτο χρόνο ζωής τους από τα μωρά στην Ιαπωνία, και το προσδόκιμο ζωής είναι τρία χρόνια περισσότερα στη Σουηδία και πάνω από πέντε χρόνια στην Ιαπωνία. Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με μελέτη του πανεπιστημίου της Κολούμπια, οι μαύροι άντρες που ζουν στο Χάρλεμ έχουν λιγότερες πιθανότητες να φτάσουν στα 65 χρόνια από τους άντρες που ζουν στο Μπάνγκλα Ντες! Στις πλούσιες χώρες δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στην κατά κεφαλήν δαπάνη στην υγεία και το προσδόκιμο ζωής.
Οι μελέτες δείχνουν ότι οι πιο ισότιμες κοινωνίες είναι υγιέστερες.
Από τα συμπεράσματα μιας μεγάλης μελέτης που δημοσιεύτηκε στο British Medical Journal προκύπτει ότι «Αυτό που έχει σημασία στο πως διαμορφώνεται η θνησιμότητα και η υγεία σε μια κοινωνία είναι λιγότερο ο συνολικός πλούτος αυτής της κοινωνίας και περισσότερο το πόσο ισότιμα διαμοιράζεται. Όσο πιο ίσα διαμοιράζεται ο πλούτος τόσο καλύτερη είναι η υγεία της κοινωνίας.»
Η ανισότητα σχετίζεται με χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής, υψηλότερα ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας, μικρότερο ύψος, μικρό βάρος στη γέννα, AIDS και κατάθλιψη.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, η διαφορά στο προσδόκιμο ζωής ανάμεσα στα κατώτερα και ανώτερα κοινωνικά ταξικά στρώματα ήταν 7,3 χρόνια για τους άντρες και 7 χρόνια για τις γυναίκες. Μελέτες στις ΗΠΑ συχνά αναφέρουν ακόμα μεγαλύτερες διαφορές, μέχρι και 28 χρόνια ανάμεσα σε μαύρους και λευκούς που ζουν σε μερικές από τις πιο φτωχές και μερικές από τις πιο πλούσιες περιοχές. Αποτελεί πολύ μεγάλη αδικία να ζεις τόσο λιγότερο επειδή ανήκεις στην εργατική τάξη.
Επίσης, βρήκαμε ότι οι διαφορές στα χρόνια ζωής δεν υπάρχουν μόνο ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς, αλλά και ανάμεσα στους πλούσιους και τη μεσαία τάξη… Είναι, λοιπόν, ευεργετικό για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού να ζει σε πιο ίσες κοινωνίας.
Το μυαλό επηρεάζει το σώμα
Το στρες αυξάνει τον κίνδυνο της κακής υγείας, ενώ η ευχαρίστηση και η ευτυχία ενισχύουν την ευζωία. Η ψυχή επηρεάζει το νευρικό σύστημα και αυτό με τη σειρά του το ανοσοποιητικό. Όταν είμαστε στρεσαρισμένοι ή έχουμε κατάθλιψη ή αισθανόμαστε εχθρότητα, έχουμε πολύ περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουμε κάποιες σωματικές παθήσεις, όπως καρδιά, μολύνσεις και γρήγορη γήρανση. Το στρες διαταράσσει την ισορροπία τού σώματός μας, παρεμβαίνει σ’ αυτό που οι βιολόγοι αποκαλούν «ομοιοστασία», δηλαδή την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε όταν όλα κυλούν ήρεμα και όλες οι φυσιολογικές λειτουργίες μας είναι ομαλές.  

Οι δραματικές αλλαγές στις εισοδηματικές διαφορές στη Βρετανία κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων ακολουθήθηκαν από ραγδαία βελτίωση του προσδόκιμου ζωής. Παρομοίως, στην Ιαπωνία, οι επιδράσεις της μεταπολεμικής συμμαχικής κατοχής στην αποστρατιωτικοποίηση, τη δημοκρατία και την αναδιανομή του πλούτου και της εξουσίας, οδήγησαν σε μια εξισωτική οικονομία και επέφεραν πρωτόγνωρες βελτιώσεις στην υγεία του πληθυσμού. Αντιθέτως, η Ρωσία βίωσε δραματικές μειώσεις στο προσδόκιμο ζωής από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, καθώς μετακινήθηκε από κεντρικά σχεδιασμένη σε οικονομία της αγοράς, που συνοδεύτηκε από γρήγορη αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας.
Η βιολογία του χρόνιου στρες είναι ένα εύλογο μονοπάτι που μας βοηθάει να κατανοήσουμε γιατί οι άνισες κοινωνίες είναι σχεδόν πάντοτε μη υγιείς κοινωνίες.
Ανάμεσα στις φτωχότερες χώρες, το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται ταχύτατα κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων της οικονομικής ανάπτυξης, αλλά μετά, αρχίζοντας από τις χώρες μεσαίου εισοδήματος, ο βαθμός της βελτίωσης επιβραδύνεται. Για τις πλούσιες χώρες το να γίνουν πλουσιότερες δεν προσθέτει τίποτα περισσότερο στο προσδόκιμο ζωής. Αυτό που αλλάζει είναι ότι οι βελτιώσεις έχουν πάψει να σχετίζονται με το μέσο επίπεδο ζωής. Κάθε δέκα χρόνια, το προσδόκιμο στις πλούσιες χώρες αυξάνεται από δύο έως τρία χρόνια. Αυτό συμβαίνει ανεξάρτητα από την οικονομική ανάπτυξη, έτσι ώστε μια χώρα τόσο πλούσια όσο οι ΗΠΑ πλέον να μην έχειhttp://e-dromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=7280:%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82 καλύτερα αποτελέσματα από την Ελλάδα ή τη Νέα Ζηλανδία, παρ’ όλο που αυτές δεν έχουν πάνω από το μισό του πλούτου των ΗΠΑ. Οι περαιτέρω αυξήσεις στο μέσο επίπεδο ζωής επιδρούν όλο και λιγότερο στην υγεία. Όπως στην υγεία, και στο προσδόκιμο, ο βαθμός ευτυχίας των ανθρώπων βελτιώνεται στα πρώτα στάδια της οικονομικής ανάπτυξης και κατόπιν σταματάει.
Το παράδοξο: οι διαφορές στο μέσο εισόδημα ή τα επίπεδα διαβίωσης ανάμεσα σε ολόκληρους πληθυσμούς ή χώρες δεν μετράνε καθόλου, ενώ οι εισοδηματικές διαφορές μέσα στους ίδιους πληθυσμούς μετράνε πάρα πολύ.

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

ΠΑΖΑΡΙ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

ΕΚΠΟΙΗΣΗ - ΠΑΖΑΡΙ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ ΑΠΟ 20/1 ΕΩΣ 8/2/2012.

Ώρες λειτουργίας καθημερινά και Κυριακές από τις 10 το πρωί έως 10 το βράδυ.
Η ΕΚΠΟΙΗΣΗ – ΠΑΖΑΡΙ ΒΙΒΛΙΟΥ  2012 οργανώνεται από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.) και το  Επαγγελματικό Σωματείο Εκδοτών – Βιβλιοπωλών Ελλάδος (Ε.Σ.Ε.Β.Ε.)

150 εκδότες εκποιούν  500.000 βιβλία σε τιμές που αρχίζουν από 0,50 ευρώ, στην μεγαλύτερη και πιο οργανωμένη εκποίηση βιβλίου.
Σε θερμαινόμενη σκεπαστή κατασκευή σε χώρο 1000 τετραγωνικών μέτρων στην καρδιά της Αθήνας, στην πλατεία Κλαυθμώνος.
Μπορείτε να βρείτε βιβλία όλων των ειδών σε απίστευτα χαμηλές τιμές. Οι εκπτώσεις των βιβλίων στην εκποίηση παζάρι αρχίζουν  από 70% και σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν και το 90%.
Ο μοναδικός περιορισμός είναι τα βιβλία που εκποιούνται να έχουν εκδοθεί μέχρι και το 2006 και όχι αργότερα. Δηλαδή δεν υπάρχουν βιβλία που εκδόθηκαν το 2007 η το 2008.
Με ελάχιστα χρήματα μπορεί κανείς να προμηθευτεί βιβλία – δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στο ποσό η την ποσότητα αγοράς  - μπορεί κανείς να προμηθευθεί ακόμη και ένα βιβλίο αξίας 0,50 ευρώ.
Σε αυτό το τεράστιο πλήθος βιβλίων είναι σίγουρο πως ο καθένας θα βρει πολλά βιβλία που τον ενδιαφέρουν και που δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως θα τα βρει σε τόσο χαμηλή τιμή.
Η εκδήλωση ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΠΑΖΑΡΙ ΒΙΒΛΙΟΥ μόνο μια φορά τον χρόνο και μόνο για το χρονικό διάστημα των 20 ημερών στην πλατεία Κλαυθώνος.

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Η βία στην πυρηνική διπλωματία



Με αφορμή το Ιράν: Η βία στην πυρηνική διπλωματία

Της Μαρίας Αρβανίτη Σωτηροπούλου *



Η Βία σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ήταν κόρη του τιτάνα Πάλλαντα και της ωκεανίδας Στυγός και αδέλφια της ήταν το Κράτος, ο Ζήλος και η Νίκη. Θεοποιήθηκε ταυτιζόμενη με την Ανάγκη, ερείπια του ναού της υπάρχουν ακόμη στον Ακροκόρινθο και αναμφισβήτητα αποτελεί κινητήριο μοχλό της Ιστορίας. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο ο Θεμιστοκλής ζητούσε χρήματα από τους Ανδρίους διότι έφερε μαζί του δυο μεγάλες θεότητες, την Πειθώ και τη Βία. Ο Μαρξ την θεωρεί μαία της κοινωνικής δικαιοσύνης ενώ στον αντίποδα οι Τολστόι και Γκάντι υποστήριξαν χωρίς επιτυχία την αρνητική εκδοχή της. Οι διεθνείς σχέσεις εξακολουθούν να βασίζονται στη βία όπως ορίζεται στο Θουκυδίδη ότι «το επιχείρημα του δικαίου έχει αξία όπου υπάρχει ίση δύναμη για την επιβολή του».
       Αν και επίσημα ο Β παγκόσμιος πόλεμος τελείωσε στις 9 Μαίου του 1945 η πυρηνική εποχή ξεκίνησε τον Αύγουστο του ιδίου έτους, με τα ολοκαυτώματα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Αρκετοί αμερικανοί ακόμη και σήμερα υποστηρίζουν την απόφαση της χρήσης πυρηνικών κατά της Ιαπωνίας,  ισχυριζόμενοι ότι επιτάχυνε το τέλος του μονομερούς πια πολέμου, ενώ η πλειοψηφία των αναλυτών τεκμηριώνουν ότι η χρήση των δυο διαφορετικού τύπου ατομικών βομβών είχαν  σαν στόχο την άσκηση ψυχολογικής βίας κατά της τότε συμμάχου  άλλης αναγεννώμενης υπερδύναμης. Αντίθετα από όσα διακήρυτταν ουτοπιστές ειρηνιστές επιστήμονες, όπως ο Αϊνστάιν,  η τραγική επίδειξη του νέου υπερόπλου όχι μόνο δεν πτόησε το αντίπαλον δέος, αλλά η Σοβιετική Ένωση βιάστηκε να προχωρήσει στον ανταγωνισμό, οδηγώντας την ανθρωπότητα στην ισορροπία του τρόμου.
Πρώτη δοκιμή πυρηνικού όπλου έγινε στο Νέο Μεξικό στις 14-7-1945. Μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι οι ΗΠΑ ήταν κυρίαρχοι του παιχνιδιού  κατέχοντας μέχρι το 1950 πάνω από 100 πυρηνικά και των δυο τύπων. Η ΕΣΣΔ μπήκε στο παιχνίδι στις 29-8-1949 με την πρώτη της πυρηνική δοκιμή. Το 1952 οι ΗΠΑ προχωρούν στην πρώτη θερμοπυρηνική δοκιμή, ακολουθούν οι σοβιετικοί το 1953, αλλά με μικρότερης ισχύος βόμβα, καταφέρνοντας το 1955 να φθάσουν τις ΗΠΑ σε δύναμη πυρός. Από την αρχή οι ΗΠΑ είχαν το συντριπτικό πλεονέκτημα της μεταφοράς των πυραύλων με επαρκή αεροπορική δύναμη και τις αμερικανικές βάσεις σε χώρες συμμάχους να κυκλώνουν τους σοβιετικούς. Στην Ελλάδα όλες οι κυβερνήσεις υποστήριζαν ότι στις αμερικανικές βάσεις της Ν. Μάκρης δεν υπήρχαν πυρηνικά και οι έλληνες πολίτες απορούσαν γιατί ο άξεστος Χρουτσώφ απειλούσε ότι δεν θα λυπηθεί την Ακρόπολη.
Εκείνη την εποχή (1954-1957) στην αμερικανική διπλωματία ίσχυε το πυρηνικό δόγμα των «μαζικών αντιποίνων» (Ντάλες Αιζενχάουερ) σύμφωνα με το οποίο οι ΗΠΑ απειλούσαν με χρήση πυρηνικών οποιονδήποτε επιχειρούσε να εκμεταλλευθεί τοπικό ή περιφερειακό πλεονέκτημα. Έτσι η ΕΣΣΡ αναγκάζεται να προηγηθεί στην ανάπτυξη βαλιστικών πυραύλων και την κατάκτηση του διαστήματος και το επιτυγχάνει εντυπωσιακά εκτοξεύοντας τους πρώτους δορυφόρους και τον πρώτο άνθρωπο στο διάστημα. Τρομοκρατημένοι οι αμερικανοί που για πρώτη φορά βλέπουν τις πόλεις τους να αποτελούν πυρηνικό στόχο απαντούν εξ ίσου θεαματικά με την αποστολή ανθρώπων στο φεγγάρι και την τελική τους επικράτηση στη διαστημική τεχνολογία.  Όλοι εκστασιαζόμαστε μπροστά στα βήματα του ανθρώπου στο διάστημα παραβλέποντας το γεγονός ότι όλα γινόντουσαν και εξακολουθούν να γίνονται με στρατιωτική σκοπιμότητα. Τα οφέλη που σήμερα βιώνουμε στις επικοινωνίες και το Ιντερνετ  αποτελούν απλώς παρενέργειες πολεμικών παιχνιδιών - όπως ο «πόλεμος των άστρων» -  για να δικαιωθούν ξανά οι αρχαίοι μας πρόγονοι που ισχυριζόντουσαν ότι ο πόλεμος είναι πατήρ των πάντων.
Ο Σπούτνικ στάθηκε για τις ΗΠΑ το τέλος της πολιτικής «μαζικών αντιποίνων» για να περάσουμε το 1962 επί Κένεντι στην πυρηνική εποχή της «ευέλικτης ανταπόδοσης» αφού ήταν η χρονιά όπου οι δυο υπερδυνάμεις ισορρόπησαν πυρηνικά. Αυτό δεν στάθηκε αρκετό, αφού ΗΠΑ και ΕΣΣΔ εξακολούθησαν να παράγουν μαζικά νέα πυρηνικά που μπορούσαν να καταστρέψουν πολλές φορές ολόκληρο τον πλανήτη.
Στο μεταξύ και άλλες χώρες μπήκαν στην κούρσα, έτσι που μέχρι του 1988 έξι κράτη είχαν κάνει επίσημα πυρηνικές δοκιμές, άλλα ετοιμαζόντουσαν και άλλα, όπως το Ισραήλ, αποκτούσαν πυρηνικά από την πίσω  πόρτα. Μπροστά στο αδιέξοδο και με την πίεση των ειρηνιστικών κινημάτων ξεκίνησαν ήδη από το 1963 οι πρώτες αντιπυρηνικές συμφωνίες που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Η κατοχή πυρηνικών εκφράζει την υπέρτατη επιθετικότητα. Οι δηλώσεις υπέρ της ειρήνης όσων κατέχουν πυρηνικά είναι υποκριτικές και αντιφατικές. Άλλη ύπουλη μορφή βίας είναι οι επιπτώσεις των πυρηνικών στο περιβάλλον, οι οποίες υποτιμώνται. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου και η τρύπα του Όζοντος εμφανίζονται ως οι μοναδικοί ένοχοι για τις ορατές πια αλλαγές στις κλιματολογικές συνθήκες. Όμως η ανθρώπινη δραστηριότητα επιδρά στο περιβάλλον με πολλούς τρόπους και δυστυχώς η πυρηνική εποχή έχει χαράξει ανεξίτηλα αυτό τον πλανήτη.
Για την Ιατρική θύματα της πυρηνικής βόμβας  δεν είναι μόνο οι νεκροί των πυρηνικών βομβών ή ατυχημάτων. Σε 1.200.000 ανθρώπους υπολογίζονται τα θύματα της πυρηνικής εποχής, αν αθροισθούν οι συνέπειες από 
500 εκατομμύρια αποβολές.
5 εκατομμύρια θανάτους νεογέννητων,
376 εκατομμύρια καρκίνους,
235 εκατομμύρια γενετικές βλάβες,
587 εκατομμύρια τερατογενέσεις,
5 εκατομμύρια διανοητικές καθυστερήσεις.
Αν το πυρηνικό πρόβλημα είναι κυρίως ηθικό -όπως έγραφαν οι Ράσελ Αϊνστάιν στο Μανιφέστο τους -   φαίνεται ότι κατά τα χρόνια που διανύουμε το αντιπυρηνικό κίνημα απέτυχε παταγωδώς να εφαρμόσει την ηθική του. Η κουλτούρα της βίας φαίνεται ότι έχει εμπεδωθεί σε όλα τα επίπεδα, ο Μακαρθισμός επέστρεψε στυγνότερος και εξαπλώθηκε σε όλη τη γη. Άλλαξε μόνο το όνομα του εχθρού. Δεν είναι πια οι ναζί ή οι σοβιετικοί, αλλά οι νεφελώδεις βολικοί τρομοκράτες, που σχηματοποιούνται κατά τα συμφέροντα της μόνης υπερδύναμης. Ποιος να πίστευε τότε, που αγωνιζόμαστε μέσα από τόσες δυσκολίες να περάσουν επιτέλους από τον ΟΗΕ όλες οι αντιπυρηνικές συμφωνίες ότι αυτές ακριβώς θα γινόντουσαν το πρόσχημα για την καταστροφή του Ιράκ από τους παράνομους χωροφύλακες του πλανήτη. Σήμερα η ίδια ακριβώς πολιτική εφαρμόζεται και στην περίπτωση του Ιράν, ενώ το Ισραήλ αρνείται να υπακούσει στις ίδιες με το Ιράν διεθνείς υποχρεώσεις. Η παραδοχή της CIA (με την αναγκαστική δημοσιοποίηση παλιών αρχείων) όχι μόνο για την ύπαρξη πυρηνικού οπλοστασίου στο Ισραήλ από το 1974, αλλά και για την εκχώρηση πυρηνικής τεχνογνωσίας σε χώρες όπως το Ιράν δείχνει την ξεδιαντροπιά των κυβερνήσεων που μέχρι χθες πεισματικά διέψευδαν την ύπαρξη πυρηνικών στην περιοχή τους και καταδίκαζαν τον Ισραηλινό επιστήμονα  Βανούνου και όποιον υποστήριζε την αλήθεια.
Όταν το 1985 η IPPNW - Εταιρεία στην οποία ανήκουμε -  τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης , ο βασικός στόχος ήταν η μείωση του πυρηνικού υπερεξοπλισμού. Σήμερα δεν κινδυνεύουμε πια από την ολοκληρωτική καταστροφή του πλανήτη, όπως την εποχή του Ψυχρού πολέμου, αφού πράγματι καταφέραμε να πείσουμε τις υπερδυνάμεις να μειώσουν την ισχύ των πυρηνικών τους οπλοστασίων. Η ισορροπία του τρόμου κατέρρευσε πριν από το ναυάγιο της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Οι ΗΠΑ βάλθηκαν να δασκαλεύουν άλλους να μη κατασκευάσουν νέα πυρηνικά την ώρα που οι ίδιες κατασκεύαζαν τη νέα μίνι γενιά τους. Για να ξεπουλήσουν τα ξοφλημένα όπλα τους μετέτρεψαν πυρηνικές κεφαλές σε συμβατικές για να διαλύσουν τη Γιουγκοσλαβία. Αξιοποίησαν δημιουργικά τα πυρηνικά απόβλητα των εργοστασίων τους κατασκευάζοντας όπλα Απεμπλουτισμένου Ουρανίου. Τώρα απειλούν πότε τη Β. Κορέα και πότε το Ιράν ή τη Συρία επειδή κατασκευάζουν λένε πυρηνικά εργοστάσια, αν και στις ίδιες τις Συμφωνίες που επικαλούνται, αναφέρεται σαφώς ότι οι χώρες που κατέχουν πυρηνική τεχνογνωσία δεσμεύονται να βοηθήσουν τους μη έχοντες, αν θέλουν να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες. Όσο και αν εμείς πιστεύουμε ότι τα εργοστάσια είναι το πρώτο βήμα για την κατασκευή πυρηνικών όπλων (και έχει αποδειχθεί στις περιπτώσεις Ινδίας - Πακιστάν) σύμφωνα με τις Συμφωνίες, που εκείνοι υπέγραψαν η πυρηνική ενέργεια θεωρείται θεμιτή, καθαρή και εξαγώγιμη. Γι αυτό και μόλις οι ταραξίες όπως η Β. Κορέα συμφωνήσουν ν’ αγοράσουν από αυτούς, η πολιτική των ΗΠΑ τους διαγράφει από τη λίστα των κακών του πλανήτη.
H διογκούμενη πετρελαϊκή κρίση και οι ακόρεστες ενεργειοβόρες ανάγκες του «αναπτυγμένου» και «αναπτυσσόμενου» κόσμου οδήγησαν, όπως είχαμε προβλέψει από καιρό, στην άμβλυνση της συλλογικής μνήμης από τις συνέπειες του Τσέρνομπιλ και την αρχικά διαφήμιση και τελικά ξεδιάντροπη εφαρμογή σχεδίων επαναφοράς της πυρηνικής ενέργειας στην πρώτη γραμμή των εναλλακτικών λύσεων για το ενεργειακό. Τα πυρηνικά έφθασαν να προπαγανδίζονται σαν η μόνη διέξοδος για την κλιματική αλλαγή και στην Ευρωπαϊκή Ένωση επίσημα αντιμετωπίζονται σαν καλή λύση για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.  Και τότε ήλθε η Φουκουσίμα ν’ ανατρέψει ξανά τις ισορροπίες. Είναι θλιβερό να βλέπουμε σήμερα στην Ιαπωνία να επαναλαμβάνεται το σκηνικό συγκάλυψης και υποβάθμισης των συνεπειών που είχε παρατηρηθεί και από τις αμερικανικές δυνάμεις κατοχής μετά τις πρώτες πυρηνικές βόμβες.
Δυστυχώς ο Αϊνστάιν φαίνεται ότι δε θα επαληθευθεί. Ο επόμενος πόλεμος - μετά τον πυρηνικό - δεν θα είναι με τα ρόπαλα. Το σκηνικό άλλαξε. Η τεχνολογία θριαμβεύει. Πριν ξεκινήσει η τελευταία παράνομη επίθεση Μπους κατά του Ιράκ είχαμε καταγγείλει ότι ήδη πειραματίζονται με όπλα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας με συνέπειες στο κλίμα και το περιβάλλον παρόμοιες με αυτές που ήδη βιώνουμε.
 Η πυρηνική τεχνολογία, εξακολουθούν να λένε, ότι τιθασεύτηκε και θεωρείται πια ανεκτός κίνδυνος για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη. Αρκεί να κλείνουμε τα μάτια. Όταν βέβαια πειραματίζονται πάνω στις κλιματικές αλλαγές, γιατί να ενδιαφερθούν για τους καρκίνους και τις τερατογενέσεις από τη ραδιενέργεια που απλώθηκαν στον πλανήτη; Μικρά πυρηνικά όπλα, μεγάλα πυρηνικά εργοστάσια. Αυτό είναι το τοπίο που ονειρεύονται οι παντοδύναμες αγορές και στηρίζει ακόμη και τώρα η κυβέρνηση Ομπάμα και όποιος δεν το βλέπει εθελοτυφλεί. Οι πάμπλουτοι αυξάνουν λίγο σε αριθμό και πολύ σε πλούτο, όσο η φτώχεια εξαπλώνεται. Καθένας τους κατέχει πλούτο περισσότερο απ’ όσο συνολικά οι περισσότερες χώρες της Αφρικής, για τους κατοίκους των οποίων είναι αδιάφορο το αν θα πεθάνουν από AIDS, την πείνα ή τα πυρηνικά. Κατά τα άλλα υπάρχει οικονομική κρίση στον κόσμο των προνομιούχων.
Αυτή τη στιγμή παίζουμε με τα γονίδιά μας τόσο με τα μεταλλαγμένα στο εργαστήριο, όσο και σπείροντας - ανοιχτά πια -  πυρηνικικές εγκαταστάσεις σε  παγκόσμια κλίμακα. Ελπίζουμε μετά το ανθεκτικό στην ελονοσία κουνούπι να κατασκευάσουμε μιαν ανθρωπότητα ανθεκτική στη ραδιενέργεια; Ξεχνάμε ότι το ανθρώπινο είδος είναι εξ ίσου αναλώσιμο με αυτό  των δεινοσαύρων, Οι ειδικοί λένε ότι σε αντίθεση με τον χόμο σάπιενς, ο άνθρωπος του Νεάτερνταλ δεν απέκτησε ποτέ απογόνους λόγω γενετικής αδυναμίας. Σήμερα το «ηθικό πρόβλημα» των πυρηνικών από απλός εκβιασμός του αντιπάλου έγινε ένα στοίχημα που βάλαμε με το θεό, μια ύβρις με την αρχαιοελληνική έννοια. Ξεχνάμε φαίνεται ότι, αν και έχει αποδειχθεί ότι ο Θεός πράγματι παίζει ζάρια με τη δημιουργία, είναι σαφές πως πάντα εκείνος θα κερδίζει. Όταν τελικά χάσουμε την παρτίδα, η ανθρωπότητα ίσως δεν θα υπάρχει πια. Αλλά όπως έλεγε και ο Αϊνστάιν «Η μοίρα του κόσμου θα είναι αυτή που αξίζει στον κόσμο». Και ο κόσμος είναι πλατύτερος από τον άνθρωπο.



*Η Μαρία Σωτηροπούλου Αρβανίτη είναι ιατρός, συγγραφέας και Πρόεδρος  της «Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας κατά της πυρηνικής και βιοχημικής απειλής»

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

οι εναλλακτικές καλλιέργειες

Χρυσές ευκαιρίες κρύβουν οι εναλλακτικές καλλιέργειες

από την ΙΣΟΤΙΜΙΑ
«Πρωταθλητισμό» στις αποδόσεις κάνουν οι νέες δυναμικές εναλλακτικές καλλιέργειες. Όπως το ιπποφαές, το μύρτιλλο, το ρόδι, το βατόμουρο, η μαύρη τρούφα, τα σαλιγκάρια, η αλόη βέρα και το ράσμπερι. Δημιουργούνται μοναδικές ευκαιρίες απασχόλησης για χιλιάδες κατοίκους των πόλεων, που αναζητούν επαγγελματική κατεύθυνση, χτυπημένοι από την οικονομική κρίση. Αλλά και για παραδοσιακούς αγρότες, που απομακρύνονται από τις παραδοσιακές καλλιέργειες και από τον βραχνά των επιδοτήσεων.

Ήδη, σε περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας δημιουργούνται ροδώνες δίπλα στα φουγάρα της ΔΕΗ, για την παραγωγή του πανάκριβου ροδέλαιου.
Και κτήματα με αγριοαγκινάρες, που θα αντικαταστήσουν τον λιγνίτη στην παραγωγή ρεύματος. Στην Κεντρική Μακεδονία καλλιεργείται το φυτό κενάφ, από το οποίο μπορεί να παραχθούν ποικίλα προϊόντα: από χαρτί και ύφασμα, μέχρι μονωτικά υλικά και καλλυντικά. Ενώ πλέον εξαπλώνεται ραγδαία η καλλιέργεια σπιρουλίνας, του πασίγνωστου πλέον φαρμακευτικού φυτού. Αρκετά πιο νότια, στην Πελοπόννησο, ανακαλύπτουν το ιπποφαές, το φυτό που αναμένεται να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια. Στην Κρήτη κάνουν χρυσές δουλειές όσοι προτιμούν την καλλιέργεια του σταμναγκαθιού. Στον ακριτικό Έβρο, καλλιεργούν ηλίανθους για το τηγάνι αλλά και για βενζίνη, ενώ τα σκόρδα της περιοχής γίνονται ανάρπαστα στο εξωτερικό. Η στέβια μπορεί να αντικαταστήσει τα τεύτλα, η ελαιοκράμβη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας, και τα ρόδια να αποτελέσουν μια καλή εναλλακτική λύση αντί της καπνοκαλλιέργειας.

Το ιπποφαές

Φυτό του μέλλοντος χαρακτηρίζεται το ιπποφαές, το οποίο έχει υψηλή προστιθέμενη αξία λόγω των ιατροφαρμακευτικών ιδιοτήτων που διαθέτει. Σε όλη την Ελλάδα υπολογίζεται ότι καλλιεργούνται περί τα 1.000 στρέμματα. Το φυτό μπορεί να αξιοποιηθεί σχεδόν στο σύνολό του, ως καρπός, ως «σταφίδα», ως αλεύρι, μπορεί με το πρώτο στάδιο μεταποίησης να προκύψει χυμός, «δυναμίτης» βιταμινών, ενώ προκύπτουν και δύο είδη ελαίων από τη σάρκα και τον πυρήνα του καρπού. Τα έλαια αυτά, έχουν πολύ μεγάλη περιεκτικότητα σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, όπως το ω3 και το ω6 και χρησιμοποιούνται από επιχειρήσεις πολλών ειδών ως πρώτη ύλη για καλλυντικά, τρόφιμα, συμπληρώματα διατροφής κ.ά.

Η καλλιέργεια του ιπποφαούς έχει αναπτυχθεί στη Βόρειο Ελλάδα, και, τελευταία, με ταχείς ρυθμούς στη Μεσσηνία. Έχουν φυτευτεί περίπου 60 στρέμματα. Έως το τέλος της χρονιάς θα φυτευτούν περί τα 120 στρέμματα σε όλη την Πελοπόννησο, ενώ έχει ξεκινήσει η διαδικασία για την κατασκευή της μονάδας μεταποίησης, που θα ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια. Σε ένα μήνα περίπου, καθώς είναι έτοιμα τα δικαιολογητικά, θα συσταθεί η πρώτη ομάδα παραγωγών στην περιοχή της Μεσσήνης.

Σταμναγκάθι

Η μεγάλη ζήτηση από τα αστικά κέντρα, κρατά σε υψηλά επίπεδα τις τιμές πώλησης του άγριου ραδικιού. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα επικερδή εναλλακτική καλλιέργεια, ένα είδος άγριου ραδικιού, η ζήτηση για το οποίο κρατά σταθερές τις τιμές πώλησής του σε πολύ υψηλά επίπεδα σε σχέση με άλλα είδη χόρτων. Η φήμη του άρχισε τα τελευταία χρόνια να περνά τα σύνορα της χώρας, και να δημιουργείται ζήτηση από το εξωτερικό. Καλλιεργείται ευρέως στην Κρήτη, από όπου έγινε γνωστό. Φαίνεται ότι μπορεί να αναπτύσσεται εξίσου ικανοποιητικά σε παραθαλάσσιες ζώνες, αλλά και σε βουνοπλαγιές και οροπέδια (πάνω από 1000 μέτρα υψόμετρο), και σε άλλες περιοχές της χώρας. Το σταμναγκάθι συνδυάζει ένα μεγάλο εύρος φαρμακευτικών χρήσεων, και είναι γνωστό για τις αντισηπτικές και τις αντιρευματικές του ιδιότητες.

Οι αποδόσεις του φτάνουν τα 4.000 ευρώ ανά στρέμμα, σε ετήσια βάση. Η στρεμματική απόδοση του πασίγνωστου αυτού χόρτου υπολογίζεται σε 2 και πλέον τόνους κατ’ έτος. Η τιμή παραγωγού κινείται στα 3-3,5 ευρώ το κιλό. Με το κόστος παραγωγής να φτάνει το 1 ευρώ ανά κιλό, το καθαρό κέρδος για τον παραγωγό υπολογίζεται σε 2 ευρώ περίπου ανά κιλό.

Το ρόδο και η ροδιά

Στη Δυτική Μακεδονία, οι αγρότες πρωτοπορούν: εδώ μια τριετία βγάζουν σημαντικά κέρδη από την καλλιέργεια τριαντάφυλλων και την ανάπτυξη της ροδιάς. Στην Κοζάνη φύτεψαν μερικές δεκάδες στρέμματα με τριαντάφυλλα, από τις οποίες βγαίνει το πολύτιμο ροδέλαιο, που πωλείται 6.000 έως 8.000 ευρώ το κιλό, Λίγο πιο πάνω, στη Γουμένισσα Κιλκίς, πρώην καπνοπαραγωγοί συνέστησαν ομάδα, και καλλιεργούν σε περισσότερα από 500 στρέμματα ροδιές. Το εισόδημα που αφήνει η ροδιά, ξεπερνάει τα 1.200 ευρώ το στρέμμα. Πλέον έχουν φυτευτεί ροδιές στον Νομό Αργολίδας. Αλλά και σε πολλούς άλλους νομούς (Ηλείας, Λακωνίας, Μεσσηνίας, Πέλλας, Ξάνθης, Λάρισας, Σερρών) δημιουργήθηκαν αρκετές φυτείες ροδιάς, κυρίως της ποικιλίας Wonderful, που είναι κατάλληλη για την παραγωγή χυμών.

Η παραγωγική ζωή μίας φυτείας ροδιάς υπολογίζεται σε 25-30 έτη. Οι αποδόσεις ανά δέντρο κυμαίνονται μεταξύ 40-50 κιλών, και ανά στρέμμα 2.500-3.000 κιλών. Το κόστος εγκατάστασης ενός στρέμματος καλλιέργειας ροδιάς ανέρχεται σε 540 ευρώ, ενώ το καθαρό εισόδημα είναι 1.000-1.200 ευρώ ανά στρέμμα. Η ροδιά μπορεί να μπει σε καρποφορία από το 3ο ή το 4ο έτος, μετά την εγκατάστασή της, ενώ σε πλήρη παραγωγή φτάνει μετά το 7ο-8ο έτος. Κατά την πλήρη παραγωγή της, αποδίδει 2,5-3 τόνους /στρέμμα εμπορεύσιμο ρόδι, και, σε μερικές περιπτώσεις, περισσότερους.

Φαρμακευτικά
Παρότι η καλλιέργειά τους έχει ξεκινήσει ήδη εδώ και δεκαετίες στη χώρα μας, τα αρωματικά-φαρμακευτικά φυτά θεωρούνται κάτι νέο. Επικρατεί μεγάλη άγνοια σχετικά με τις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει η καλλιέργειά τους σε όποιον ασχοληθεί. Στην Ελλάδα, ευδοκιμούν περισσότερα από 100 είδη αρωματικών φυτών, εκ των οποίων 60 θεωρούνται και μελισσοτροφικά. Από τη μεγάλη ποικιλία, τα κυριότερα που καλλιεργούνται είναι ο δίκταμος, το τσάι του βουνού, ο μαραθόσπορος και το γλυκάνισο.

Στο εμπόριο, την μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα έχουν το τσάι του βουνού, το χαμομήλι, το φασκόμηλο, η μέντα, το κύμινο, ο γλυκάνισος, η λεβάντα και το μελισσόχορτο. Οι πιο δημοφιλείς και αποδοτικές καλλιέργειες είναι πέντε: λεβάντα, χαμομήλι, βάλσαμο, ρίγανη και βαλεριάνα. Οι αποδόσεις τους διπλασιάζονται, όταν η καλλιέργεια γίνεται με βιολογικά κριτήρια. Στην Ελλάδα, καλλιεργούνται περίπου 20.000- 30.000 στρέμματα αρωματικών - φαρμακευτικών φυτών, όταν στη Γαλλία μόνο η λεβάντα και η λεβαντίνη καλύπτουν 140.000 στρέμματα (η Γαλλία συνεχίζει να εισάγει λεβάντα και λεβαντίνη για να καλύπτει τις ανάγκες της).

Με δεδομένο ότι οι συνήθεις αποδόσεις στην καλλιέργεια (ανά στρέμμα) των αρωματικών - φαρμακευτικών φυτών, στην Ελλάδα, κινούνται μεταξύ 150- 500 ευρώ, είναι φυσιολογικό το μέγεθος της καλλιεργούμενης έκτασης να καθορίζει τα έσοδα του παραγωγού/επενδυτή. Μία έκταση 4-5 στρεμμάτων είναι συνήθως πολύ μικρή για να φέρει αξιόλογα έσοδα. Σε ετήσια βάση, τα έσοδα μπορούν να φτάσουν τα 8.000 ευρώ σε μία έκταση 10 στρεμμάτων, καλλιεργώντας αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, που θα δώσουν αιθέρια έλαια.

Σήμερα η πώληση φαρμακευτικών - αρωματικών φυτών ξεπερνά παγκοσμίως τα 20 δισ. ευρώ. Η Ευρώπη αποτελεί μία από τις σημαντικότερες αγορές. Την πρωτοκαθεδρία στην παραγωγή και αξιοποίηση αρωματικών φυτών έχουν οι χώρες της Ασίας. ΗΠΑ, Γερμανία, Ιαπωνία και Γαλλία είναι οι κυριότεροι αγοραστές. Τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα είναι η Νέα Υόρκη, το Τόκιο και το Αμβούργο. Θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία σε χώρες, όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Τυνησία και το Ισραήλ, που παράγουν και εξάγουν μεγάλες ποσότητες αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, και προϊόντων προερχόμενων από αυτά.

Βασιλιάς των αποδόσεων το σαλιγκάρι

Ένα χρηματιστηριακό προϊόν, η αξία του οποίου, από το 1972 έως σήμερα δεν έχει υποχωρήσει ούτε μια χρονιά, είναι τα σαλιγκάρια. Πρόκειται για την πιο δυναμική επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία αναπτύσσεται την τελευταία τριετία στον πρωτογενή τομέα, με δέλεαρ τις υψηλές αποδόσεις: η μέση ετήσια αύξηση της τιμής είναι της τάξης του 2%-3%. Το Παρίσι είναι η Μέκκα του εμπορεύματος αυτού, κύρια αγορά για τα νωπά και τα ξηρά σαλιγκάρια, ενώ μεγάλη ανάπτυξη, λόγω εγχώριας κατανάλωσης, εμφανίζει η Ιταλία. Τα σαλιγκάρια μπορούν να αξιοποιηθούν σε πολλούς τομείς: από τη βιομηχανία καλλυντικών έως τη μη επεμβατική επανορθωτική αισθητική, χωρίς να παραγνωρίζεται η διατροφική τους αξία. Ένα ποσοστό της τάξης του 75% κατευθύνεται στη βιομηχανία ιατροφαρμακευτικών προϊόντων. Μόνο ένα 25% πηγαίνει στο τραπέζι μας. Αν έχει ιδιαίτερη σημασία το σαλιγκάρι για τα καλλυντικά και τα φαρμακευτικά προϊόντα, αυτό οφείλεται στο σάλιο του, το οποίο διαθέτει μοναδικές ιδιότητες.

Για φέτος, η χονδρική τιμή φρέσκου προϊόντος στην Ελλάδα, από εκτροφεία ανοιχτού τύπου, είναι 3,80 ευρώ το κιλό, φτάνοντας στη λιανική έως και 12 ευρώ το κιλό. Ενδεικτικά, το 2008 η τιμή ήταν 3,50 ευρώ, το 2009 η τιμή ανά κιλό ήταν 3,70, το 2010 αυξήθηκε στα 3,75 ευρώ το κιλό και φέτος κινείται στα επίπεδα των 3,80 ευρώ το κιλό. Σημειώνεται ότι κατά το πρώτο έτος δραστηριότητας, δεν υπάρχουν έσοδα, επειδή τα σαλιγκάρια που γεννιούνται, δεν καταφέρνουν να φτάσουν το απαιτούμενο εμπορεύσιμο μέγεθος.

Η απόδοση αρχίζει μετά από 1,5 χρόνο. Η απόδοση εξαρτάται πολύ από τη διαχείριση του εκτροφέα. Ένας μέσος όρος είναι τα 800 κιλά, με μέγιστο όριο τα 1.500 κιλά το στρέμμα. Υπολογίζοντας τη χαμηλότερη μέση απόδοση των 800 κιλών, τα έσοδα ανά στρέμμα φτάνουν τις 3.000 ευρώ, με ετήσια λειτουργικά έξοδα στα 500 ευρώ. Η χονδρική τιμή στα σαλιγκάρια, από εκτροφεία κλειστού τύπου, φτάνει τα 2 ευρώ περίπου. Αλλά επειδή η ετήσια παραγωγή φτάνει να είναι υπερδιπλάσια, ξεπερνώντας τους 2 τόνους, η απόδοση κινείται στα ίδια περίπου επίπεδα.

Οι ελληνικές εξαγωγές σαλιγκαριών, το 2011, σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, αποτιμώνται στα 12,251 εκατ. δολάρια. Ο κύριος όγκος των εξαγωγών κατευθύνεται στη Γαλλία, δευτερευόντως στην Ιταλία και την Ελβετία (Philip M. Parker, INSEAD, icongrouponline.com). Υπολογίζεται ότι, έως σήμερα, ξεπέρασαν τα 10 εκατ. ευρώ οι αποστολές προς Γαλλία, Ιταλία και Ελβετία. Στην Ελλάδα, έως και πριν από μερικά χρόνια, ο μόνος τρόπος για να έχει κανείς βρώσιμο σαλιγκάρι, ήταν η συλλογή από τους αγρούς. Επρόκειτο για εποχικό προϊόν, απευθυνόμενο σε καταναλωτές που συνδέονταν με τοπικές παραδόσεις. Το στρέμμα αποδίδει από 800 μέχρι 1.200 κιλά τον χρόνο.

Η εκτροφή τους μπορεί να γίνει σχεδόν παντού στην Ελλάδα, αφού το σαλιγκάρι δεν επηρεάζεται από το υψόμετρο του εκτροφείου (πεδινό ή ορεινό) και καλλιεργείται τόσο σε περιοχές με ζεστό κλίμα, όπως η Κρήτη ή η Πελοπόννησος, όσο και σε περιοχές με ψυχρό κλίμα, όπως η Μακεδονία και η Θράκη. Το κόστος παραγωγής φτάνει στα 1,50 ευρώ το κιλό στις μονάδες που διαθέτουν κτίριο αναπαραγωγής, και τα 1,20 ευρώ το κιλό, στις μονάδες χωρίς κτίριο αναπαραγωγής. http://ai-vres.blogspot.com/2012/01/blog-post_5297.html

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

βότανα που ρίχνουν την πίεση

Τα βότανα που ρίχνουν την πίεση

Τα βότανα που ρίχνουν την πίεση
Η υπέρταση ανήκει στις σύγχρονες παθήσεις της εποχής και κατά κανόνα αντιμετωπίζεται με αλλαγές στον τρόπο ζωής και διατροφής (αποφυγή αλατιού, διακοπή καπνίσματος, άσκηση, δίαιτα), καθώς και με φαρμακευτική αγωγή, αν αυτό κριθεί απαραίτητο από το γιατρό.
Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα βότανα που έχουν την ιδιότητα να μειώνουν την πίεση του αίματος και θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη ρύθμιση της υπέρτασης. Καλό είναι, όμως, να μην υπερβαίνετε τα 1-2 ροφήματα την ημέρα, ιδιαίτερα αν ακολουθείτε αγωγή με αντιυπερτασικά φάρμακα, γιατί η συνδυαστική τους δράση μπορεί να οδηγήσει στο αντίθετο άκρο, μειώνοντας σημαντικά την πίεση του αίματος.
  • Τι να προσέξετε
- Εάν έχετε σκοπό να ακολουθήσετε συστηματική αντιυπερτασική αγωγή με βότανα (δηλαδή να πίνετε τρία ροφήματα την ημέρα), τότε πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας, ειδικά αν ακολουθείτε και φαρμακευτική αγωγή για τη ρύθμιση της υπέρτασης.
- Μπορείτε να πίνετε τα βότανα 3-4 φορές την εβδομάδα και όχι καθημερινά. Εάν τα πίνετε καθημερινά, τότε μετά τις τρεις εβδομάδες λήψης τους, καλό είναι να κάνετε ένα διάλειμμα μίας εβδομάδας.
- Αποφύγετε να συνδυάζετε πολλά βότανα μαζί. O συνδυασμός 1-2 βοτάνων είναι αρκετός.
  • Κράταιγος
Oι κόκκινοι καρποί του κράταιγου θεωρούνται από τα καλύτερα τονωτικά του κυκλοφορικού και χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, της αρτηριοσκλήρωσης και της στηθάγχης.
O κράταιγος είναι καλή επιλογή για όσους ταλαιπωρούνται από υπέρταση, κυρίως εξαιτίας προβλημάτων στα αγγεία τους. Έχει την ιδιότητα να εξισορροπεί με ήπιο τρόπο την πίεση του αίματος. Πίνετε το αφέψημα του κράταιγου 1-2 φορές την ημέρα (το πρωί και το απόγευμα), μεταξύ των γευμάτων.
Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε 2 κουταλάκια καρπούς κράταιγου σε 1 φλιτζάνι του τσαγιού με βρασμένο νερό, τους αφήνετε για 20’ και σουρώνετε.
  • Φύλλα ελιάς
Τα φύλλα της ελιάς -για τα οποία έχει χυθεί πολύ μελάνι μερικούς μήνες πριν- έχουν αποδεδειγμένα θεραπευτικές ιδιότητες. Συμβάλλουν στη ρύθμιση της πίεσης, στην καλύτερη λειτουργία της καρδιάς, καθώς και στη μείωση των υψηλών επιπέδων του σακχάρου.
Τα φύλλα της ελιάς περιέχουν πολλές δραστικές ουσίες που δρουν αντιυπερτασικά (τους ολεοευρωποσίδες, την ολεοζίνη και το γλυκολικό οξύ) και ανακουφίζουν από τα συμπτώματα της υψηλής πίεσης, όπως είναι οι πονοκέφαλοι και οι ίλιγγοι. Το ρόφημα αυτό ενδείκνυται για όσους ταλαιπωρούνται από υπέρταση, καθώς και από πεπτικά προβλήματα (π.χ. δυσπεψία, φουσκώματα, πέτρες στη χολή). Μπορείτε να πίνετε 1-2 ροφήματα την ημέρα μετά τα γεύματα.
Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε σε 300 ml νερό (όσο δύο ποτήρια) 20 γρ. ξηρά φύλλα ελιάς και τα αφήνετε να βράσουν μαζί για 15’. Πίνετε το ρόφημα ζεστό (μισό το πρωί και μισό το βράδυ).
  • Τίλιο
Το τίλιο έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες (ηρεμιστικό, διουρητικό, ήπιο στυπτικό) και θεωρείται ότι προλαμβάνει την αρτηριοσκλήρωση και την υπέρταση. Το βότανο αυτό ενδείκνυται για όσους έχουν υψηλή πίεση και παράλληλα είναι νευρικοί, με αποτέλεσμα η πίεσή τους να ανεβαίνει όταν εκνευρίζονται.
Το τίλιο έχει την ιδιότητα να χαλαρώνει τα αιμοφόρα αγγεία και να επουλώνει τα τοιχώματά τους. Μπορείτε να πίνετε 1-2 φορές την ημέρα ρόφημα τίλιου μεταξύ των γευμάτων ή όταν νιώθετε ότι είστε σε ένταση.
Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε 1 κουταλιά τίλιο σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό για 10’ και μετά σουρώνετε. Το τίλιο μπορεί να συνδυαστεί με τον κράταιγο.
  • Βίσκο το λευκό
Το βότανο αυτό, που είναι γνωστό ως γκι, έχει την ιδιότητα να επιβραδύνει τον καρδιακό ρυθμό, να μειώνει την πίεση του αίματος και να βοηθά στην καταπολέμηση της αρτηριοσκλήρωσης.
Επίσης, ανακουφίζει από τα συμπτώματα της υπέρτασης, όπως οι ζαλάδες και οι πονοκέφαλοι. Ενδείκνυται για όσους έχουν υπέρταση, καθώς και προβλήματα του κυκλοφορικού συστήματος (π.χ. πρηξίματα στα άκρα). Μπορείτε να πίνετε 1-2 ροφήματα την ημέρα.
Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε 1 κουταλιά φύλλα από το γκι σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό και το αφήνετε για 10-20’. Το βότανο αυτό μπορεί να συνδυαστεί με τον κράταιγο, καθώς και με το τίλιο.
  • Μελισσόχορτο
Το μελισσόχορτο είναι ένα βότανο που ενδείκνυται για τους υπερτασικούς που τείνουν να ανεβάζουν… πίεση κυρίως όταν στρεσάρονται. Το μελισσόχορτο δρα τονωτικά στην καρδιά και στο κυκλοφορικό, προκαλώντας διαστολή των αγγείων, με αποτέλεσμα να μειώνεται η πίεση του αίματος.
Η γεύση του είναι ωραία (μοιάζει με του λεμονιού), γι’ αυτό μην παρασυρθείτε πίνοντας πολλά φλιτζάνια. Αρκεστείτε σε 1-2 ροφήματα την ημέρα ή κάθε δεύτερη μέρα.
Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε 1-2 κουταλιές ξηρό μελισσόχορτο (ή 4 φρέσκα φύλλα) σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό και το αφήνετε για 10-15’. Σουρώνετε και πίνετε. Το μελισσόχορτο μπορεί να συνδυαστεί με το τίλιο.
  • Κρόκος
O κρόκος (ή σαφράν) είναι ένα βότανο με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες που ωφελούν την καρδιά: Τονώνει την κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί διούρηση, μειώνει την υψηλή πίεση καθώς και τη χοληστερίνη. Επίσης, έχει αντιθρομβωτική δράση. Είναι κατάλληλη επιλογή για τους υπερτασικούς που ταλαιπωρούνται από προβλήματα στο συκώτι και στο μεταβολισμό του λίπους (π.χ. έχουν υψηλή χοληστερίνη).
Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε 3-4 στήμονες κρόκου σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό και τους αφήνετε για 6-8’. Σουρώνετε και πίνετε το ρόφημα.
  • Δεσποινόχορτο
Το βότανο αυτό είναι γνωστό και ως «Λεόνουρος ο καρδιακός», γεγονός που αποκαλύπτει την ευεργετική του δράση στο καρδιαγγειακό σύστημα.
Το δεσποινόχορτο είναι ηρεμιστικό και καρδιοτονωτικό βότανο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, κυρίως όταν αυτή επιτείνεται από το στρες. Μπορείτε να πίνετε 1-2 ροφήματα την ημέρα.
Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε 1-2 κουταλάκια ξηρού βοτάνου σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό, τα αφήνετε για 10-15’ και σουρώνετε.