Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Γαϊδουράγκαθο

Γαϊδουράγκαθο, ο άγγελος της υγείας μας!

Γαϊδουράγκαθο Silybum marianum 300x283 Γαϊδουράγκαθο, ο άγγελος της υγείας μας!Γαϊδουράγκαθα (Silybum marianum και ηπατικές παθήσεις) Το Silybum Marianum ανήκει στην οικογένεια Asteraceae (Compositae), ή αλλιώς στα σύνθετα φυτά. Είναι μια πόα, γνωστή από την αρχαιότητα για τη δράση της σε ηπατικές παθήσεις, παθήσεις στη χολή, καθώς και ως ηπατοπροστατευτικό σε δηλητηριάσεις από χημικές και περιβαλλοντολογικές τοξίνες, δαγκώματα φιδιών, τσιμπήματα εντόμων, δηλητηριώδη μανιτάρια και λήψη υπερβολικής ποσότητας οινοπνεύματος. Σήμερα είναι το πιο μελετημένο φυτό για τη θεραπεία ηπατοπαθειών με πάνω από 450 δημοσιεύσεις παγκοσμίως.
Το φυτό αναφέρεται και ως Carduus marianus αλλά και ως Mariana lacteal. Κάποιες από τις πιό κοινές ονομασίες του σε παγκόσμιο επίπεδο είναι, Milk Thistle, Mary’s thistle, blessed milk thistle, holy thistle, lady’s thistle, Silybe de Marie, και ChardonMarie. Στην Ελλάδα είναι γνωστό με το όνομα γαιδουράγκαθο αλλά και ως κουφάγκαθο, αγκάθι και αγκάβατος. Επίσης από την αρχαιότητα ακόμα έχει επικρατήσει η ονομασία «Σίλυβο». Μια από τις πιο γνωστές ονομασίες του φυτού η ονομασία Milk Thistle οφείλεται στην ύπαρξη χαρακτηριστικών άσπρων λωρίδων κατά μήκος των νευρών των φύλλων του φυτού, ενώ η πλειοψηφία των υπολοίπων ονομασιών συσχετίζεται με το όνομα της Παναγίας. Το φυτό είναι μονοετής ή διετής αγκαθωτή πόα, ύψους έως 1,5 μέτρα. Τα φύλλα είναι εναλλασσόμενα, με παρυφές οδοντωτές, ανοιχτοπράσινα με άσπρα νεύρα, ενώ οι κεφαλές των ανθέων είναι μεγάλες και περιβάλλονται από πολυάριθμα βράκτια, με αγκαθωτές παρυφές, που καταλήγουν σε μακρύ, βελονοειδές εξάρτημα. Τα σωληνοειδή ανθίδια έχουν χαρακτηριστικό κόκκινο-ιώδες χρώμα και οι καρποί οι οποίοι αποτελούν τη δρόγη του φυτού, είναι μαύροι με σκληρό περίβλημα. Η συλλογή τους γίνεται κατά το τέλος του καλοκαιριού μετά την ωρίμανσή τους. Το Silybum Marianum είναι αυτοφυές κυρίως στη λεκάνη της Μεσογείου, ενώ καλλιεργείται στην υπόλοιπη Ευρώπη και στη Νότια Αμερική. Γενικά απαντάται συχνότερα στις άκρες των δρόμων σε μέρη ακαλλιέργητα, αλλά και σε καλλιεργούμενο έδαφος.
Στη χώρα μας είναι ένα ιδιαίτερα κοινό φυτό σε εδάφη με χαμηλό υψόμετρο. Οι πρώτες αναφορές στο φυτό έγιναν από τον Θεόφραστο κατά τον 4ο αι. π.χ όπου αναφέρεται με το όνομα «Πτέρνιξ». Στη συνέχεια ο Διοσκουρίδης συνιστά το «Μέγα Κενταύριον», ή «Σίλυβον» για την επούλωση των πληγών. Ακολουθεί αναφορά από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, ενώ κατά τον Μεσαίωνα πλήθος βοτανολόγων συνιστούν το φυτό για διάφορες χρήσεις. Ο Άγγλος βοτανολόγος Nicholas Culperer το προτείνει ως εξαιρετικό φάρμακο για τη χολή και το σπλήνα, ενώ στις αρχές του 20ου αι. μιά σχολή βοτανολόγων θεραπευτών, οι επονομαζόμενοι «Εκλεκτικοί» χρησιμοποιούν το εκχύλισμα του Silybum Marianum για την «Ηπατική συμφόρηση». Τέλος μετά το 1960 η χρήση του φυτού εξαπλώθηκε ευρέως, ξεκινώντας από τη Γερμανία, όπου ταυτόχρονα με τη χρήση άρχισε και η ερευνητική μελέτη του. Σύμφωνα με την παράδοση το Silybum Marianum έχει χρησιμοποιηθεί σε παθήσεις του ήπατος και της χολής ως διεγερτικό της παραγωγής γάλακτος, ως αντικαταθλιπτικό, ως αντίδοτο σε δηλητηριάσεις από μύκητες του γένους Amanita καθώς και από άλλες τοξίνες του περιβάλλοντος. Άλλες περιπτώσεις στις οποίες έχει χρησιμοποιηθεί είναι διαταραχές της εμμήνου ρύσης, ανωμαλίες του σπλήνα και των νεφρών. Οι βλαστοί, τα φύλλα, τα άνθη, η ρίζα και ο μίσχος του φυτού είναι βρώσιμα ενώ οι ψημένοι καρποί του αποτελούν υποκατάστατο του καφέ.
γαϊδουράγκαθο Milk Thistle 267x300 Γαϊδουράγκαθο, ο άγγελος της υγείας μας!Η δρόγη του φυτού (καρποί) οφείλει τις ιδιότητές της στη «σιλυμαρίνη», η οποία είναι το τυποποιημένο εκχύλισμα των σπερμάτων του Silybum Marianum με περιεκτικότητα 70-80% σε φλαβονολιγνάνες. Η κύρια φλαβονολιγνάνη της σιλυμαρίνης είναι η «συλυβίνη» ή «σιλυβινίνη», η οποία αποτελείται από μίγμα δύο διαστερεοισομερών Α και Β και παρουσιάζει τη σημαντικότερη δράση σε σχέση με τις υπόλοιπες ουσίες. Αλλες φλαβονολιγνάνες που περιέχονται στο εκχύλισμα είναι η ισοσιλυβίνη, η δευδροσιλυβίνη, η σιλυχριστίνη και η σιλυδιανίνη, ενώ ένα από τα υπόλοιπα φλαβονοειδή του φυτού είναι η «ταξιφολίνη» Οσον αφορά την φαρμακοκινητική της σιλυμαρίνης, η τελευταία δεν είναι ευδιάλυτη στο νερό και γι” αυτό το λόγο δεν χορηγείται σαν αφέψημα. Τις περισσότερες φορές χορηγείται σαν τυποποιημένο εκχύλισμα σε κάψουλες. Περίπου το 20-50% της σιλυμαρίνης απορροφάται μετά τη χορήγηση per os (από το στόμα). από το οποίο το μεγαλύτερο ποσοστό απεκκρίνεται από τη χολή. Τέλος ο χρόνος ημιζωής της είναι 6-8 ώρες, ενώ σήμερα γίνονται προσπάθειες για αύξηση της εντερικής απορρόφησης της μέσω της σύζευξής της με άλλες ουσίες όπως η φωσφατιδυλοχολίνη. Η πιό σημαντική φαρμακολογική δράση της σιλυμαρίνης είναι η ηπατοπροστατευτική δράση που παρουσιάζει απέναντι σε πλήθος τοξινών, όπως η ακεταμινοφαίνη και η αιθανόλη (οινόπνευμα). Το εκχύλισμα παρουσιάζει σημαντική αντιοξειδωτική δράση, ενώ παράλληλα αυξάνει την πρωτεϊνοσύνθεση των ηπατικών κυττάρων. Πρόσφατα ανακαλύφθηκε η αντικαρκινική δράση του φυτού, αλλά και η μείωση της χοληστερόλης που προκαλεί, η καρδιοπροστατευτική και η νευροπροστατευτική του δράση. Σήμερα γίνονται μελέτες για τη δράση του Silybum Marianum και σε άλλα όργανα όπως το πάγκρεας, οι πνεύμονες και τα νεφρά.
Σχετικά με το μηχανισμό δράσης της σιλυμαρίνης στο ήπαρ, η αντιτοξική της δράση σε περίπτωση δηλητηρίασης από τον μύκητα Amanita phalloides (τοξικό μανιτάρι) οφείλεται στη διακοπή της εντεροηπατικής κυκλοφορίας των τοξινών του μύκητα, στην παρεμπόδιση της σύνδεσής τους με τις μεμβράνες των ηπατικών κυττάρων, όπως και στην αποτροπή της εισόδου τους στο κύτταρο. Η αντιτοξική της δράση σε άλλες περιπτώσεις, όπως η παρακεταμόλη, έχει διαφορετικό μηχανισμό. η αναγεννητική δράση της στο ήπαρ σχετίζεται με τη σύνδεση της σιλυβίνης σε υπομονάδα της RNA πολυμεράσης, που έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της πρωτεϊνοσύνθεσης, ενώ η αντιινιδιακή της δράση στο ήπαρ, η οποία την καθιστά σημαντικό θεραπευτικό συμπλήρωμα σε περίπτωση κίρρωσης, σχετίζεται με εμπλοκή της στο σχηματισμό λευκοτριενίων.
Σήμερα, σύμφωνα με τις μονογραφίες της Γερμανικής Comission E (1986), οι ώριμοι καρποί του Silybum Marianum, οι οποίοι αποτελούν την δρόγη του φυτού, χορηγούνται σε περιπτώσεις προβλημάτων δυσπεψίας, ενώ το τυποποιημένο εκχύλισμα της δρόγης έχει σαν ένδειξη το ήπαρ που έχει υποστεί βλάβη λόγω τοξινών, αλλά και ως συμπληρωματική θεραπεία σε περιπτώσεις χρόνιας φλεγμονώδους ηπατικής ασθένειας και σε ηπατική κίρρωση. Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι σε περιπτώσεις δηλητηρίασης από μύκητες του γένους Amanita, η θεραπεία που συστήνεται είναι η ενδοφλέβια έγχυση ενός παραγώγου της συλιβίνης (εμπορική ονομασία Legalon SIL).
Άλλες περιπτώσεις στις οποίες χρησιμοποιείται σήμερα είναι σε χοληστερίνη, ηπατίτιδα, πέτρα στη χολή, καρκίνο, αλλά και ως πρώτη ύλη για τη δημιουργία ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Ένα πολύ θετικό στοιχείο του Silybum Marianum είναι το γεγονός ότι είναι ένα ιδιαίτερα ασφαλές φυτό. Παρ” όλο που είναι ένα από τα πιο μελετημένα φυτά που χρησιμοποιούνται, έχουν σημειωθεί ελάχιστες ανεπιθύμητες ενέργειες από τη χρήση του φυτού, χωρίς καμία από αυτές να είναι ιδιαίτερα σοβαρή. Έχει διαπιστωθεί ήπια καθαρτική δράση, κυρίως σε περιπτώσεις χορήγησης μεγάλης δόσης σιλυμαρίνης, ενώ δεν έχουν αναφερθεί αλληλεπιδράσεις του φυτού με άλλα φάρμακα. Η σιλυμαρίνη έχει φανεί ότι αναστέλλει την καταλυτική δράση κάποιων ισοενζύμων του κυτοχρώματος P450, αλλά σε συγκεντρώσεις τις οποίες δεν φθάνει ουσιαστικά in vivo. Τέλος, απαιτείται συστηματικότερη έρευνα για να ανακαλυφθούν πιθανές αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα.
Γαϊδουράγκαθο Silybum marianum2 Γαϊδουράγκαθο, ο άγγελος της υγείας μας!Τα τελευταία χρόνια έχει δημοσιευτεί ένας μεγάλος αριθμός μελετών, αλλά και κλινικών μελετών που αφορούν το Silybum Marianum. Η συνήθης δόση που χορηγείται στις κλινικές μελέτες είναι 420 mg ημερησίως. Θετικότερα αποτελέσματα έχουν φανεί σε περιπτώσεις παιδικής κίρρωσης τύπου Α και σε αλκοολική κίρρωση ενώ υπάρχουν έρευνες που δίνουν αντιφατικά αποτελέσματα ή που δεν είχαν επαρκή αριθμό δείγματος για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα. Σήμερα ερευνάται κυρίως η δράση του φυτού σε ηπατίτιδα C, στην ογκολογία καθώς και η στερεοχημεία της σιλυβίνης και παράγωγα της σιλυβίνης με καλύτερη φαρμακοκινητική, όπως το Legalon SIL που αναφέρθηκε παραπάνω.
Συμπερασματικά, το Silybum Marianum είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο φυτό σε ηπατικές παθήσεις, το οποίο έχει πολλά πλεονεκτήματα, όπως αποτελεσματικότητα μετά από per os χορήγηση, ασφαλή χρήση, αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα, χαμηλό κόστος και εύκολη τυποποίηση του εκχυλίσματός του. Είναι πολύ πιθανόν στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί και για τη δράση του σε άλλα όργανα, εκτός από το ήπαρ και τη χολή, ενώ προς το παρόν παραμένει, όπως φαίνεται από έρευνα που διεξήχθη στις ΗΠΑ, το πιο διαδεδομένο φαρμακευτικό φυτό σε ασθενείς με ηπατικές παθήσεις.
ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ Ε[ΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΘΝΟΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑΣ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ Φ.Σ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ, ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 24-25 ΜΑΙΟΥ 2008 ΣΤΟ ΒΟΛΟ ΜΕ ΘΕΜΑ «ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΤΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ» ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ Π.Φ.Σ
Το είδα: enallaktikidrasi.com

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

καλέ μου βλάκα:

Φαντάσου αυτό:
Ένα δωμάτιο τεσσάρων τετραγωνικών μέτρων. Τελείως άσπρο. Χωρίς παράθυρα. Φωτεινό όμως. Για να βλέπεις ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Να μην μπορείς να φανταστείς ότι στο σκοτάδι μπορεί να κρύβεται κάτι καλό.
Εσύ, στο κέντρο του. Γύρω από το κεφάλι σου είναι τυλιγμένοι τέσσερις ελαστικοί ιμάντες, που ξεκινούν από τις τέσσερις γωνίες του δωματίου. Το κεφάλι σου, πέτρα στριμωγμένη σε τέσσερις σφεντόνες.
Στην αρχή νομίζεις πως δεν μπορείς να κινηθείς. Φοβάσαι πως αν το κάνεις θα  προκαλέσεις κακό στον εαυτό σου… Περνάνε οι ώρες, περνάνε τα λεπτά… Δεν μπορείς να καθίσεις, δεν σου το επιτρέπουν οι ιμάντες. Τι θα κάνεις τώρα; Δεν μπορείς να μείνεις έτσι για πάντα. Πρέπει να κάνεις κάτι. Δεν αντέχεις. Και δεν έρχεται κανένας. Ο παραμικρός ήχος. Τίποτα. Κάτι τρίζει; Μια σκιά; Όχι. Ψευδαισθήσεις. Αρχίζεις να τρελαίνεσαι; Κάνε κάτι! Κάνε κάτι! Ελευθερώσου!! Τρέχα!!!
Κάπως έτσι, καλέ μου βλάκα, βάζεις σε κίνηση τους ιμάντες. Τους έδωσες την ενέργεια να σε πετάνε από τοίχο σε τοίχο. Κάθε φορά που στηλώνεις τα πόδια για να τρενάρεις τον ένα ιμάντα, σε παραλαμβάνει ο επόμενος. Το κεφάλι σου σκάει από τοίχο σε τοίχο, τα πόδια σου δεν πατάνε στο έδαφος πια. Πετάς. Πονάς. Αλλά δεν ματώνεις; Γιατί δεν ματώνεις; Το κεφάλι σου είναι βαρύ.
Οι τοίχοι δεν είναι πια λευκοί. Έχουν χρώματα και γραμμές. Το πρόσωπο της μάνας σου στον ένα. Του πατέρα σου στον άλλο. Μίλα τους, μπορεί να σε σώσουν. Δεν σε ακούνε; Τσακώνονται, μωρό μου. Δεν έχουν χρόνο για σένα. Στον απέναντι τοίχο, εσύ παιδάκι τους κοιτάζεις. Στον επόμενο τοίχο εσύ τους μαχαιρώνεις. Στον επόμενο τοίχο εσύ γαμάς μια γυναίκα. Την πατάς κάτω και τη γαμάς. Στον επόμενο τοίχο σε γαμάει ένας άντρας, έχεις το πιο γαλήνιο πρόσωπο της ζωής σου. Στον επόμενο τοίχο είσαι επιτυχημένος. Στον επόμενο τοίχο οι γονείς σου, σου ζητάνε συγγνώμη. Τους διώχνεις. Στον επόμενο τοίχο είσαι αποτυχημένος. Τους ζητάς βοήθεια. Σε διώχνουν. Στον επόμενο τοίχο είσαι κακός. Κακός. Κακός.
Υπάρχουν εκατομμύρια τρόποι να είσαι κακός. Είσαι με όσους μπορείς να σκεφτείς.Δεν πονάς. Το απολαμβάνεις. Το σώμα σου αντιδρά μόνο, τα μάτια σου κοιτάνε κάθε τοίχο με χαρά και λύσσα και ανυπομονησία. Ευχαριστούν κάθε τοίχο για το θέαμα. Είσαι πια ο κακός ήρωας διεστραμμένων κόμικς. Είσαι πια ο Νέρωνας. Σαρώνεις τα πάντα. Πετάς πάνω από την πόλη και αναζητάς θύματα. Λυσσάς για τον επόμενο τοίχο.
Σε αυτό το σημείο, καλέ μου βλάκα, διενεργούν οι δυνάμεις της τριβής. Οι τοίχοι έρχονται προς το μέρος σου με λιγότερη ορμή. Προλαβαίνεις να δεις περισσότερες λεπτομέρειες. Τώρα δεν σε αγγίζουν καν. Μόνο τους βλέπεις, θολοί, όλες οι εικόνες μαζεμένες. Η μία πάνω από την άλλη. Σταμάτησες. Πατάς στα πόδια σου, αλλά δεν σε κρατάνε. Πρέπει να σε κρατήσουν, αλλιώς θα σε πνίξουν οι ιμάντες. Πίεσέ τα. Βάλ’τα να σε κρατήσουν. Οι τοίχοι ένας ένας ξαναγίνονται λευκοί. Όχι! Όχι. Τρέξε πριν φύγουν όλα τα χρώματα. Τρέχα να τα προλάβεις. Τρέχα να τα φτάσεις!
Ένα δωμάτιο. Τέσσερις ιμάντες που ξεκινάνε από τις τέσσερις γωνίες και σε ένα περίεργο παιχνίδι ισορροπίας συγκρατούν στον αέρα μία ολοστρόγγυλη, ολόχρυση σφαίρα. Ακριβώς από κάτω, ένα μελανιασμένο, καταξεσκισμένο, ακέφαλο σώμα. Οι τοίχοι; Ω ,όχι. Οι τοίχοι είναι λευκοί!
Ξέρεις τι δεν είδες, καλέ μου βλάκα; Οι τοίχοι είχαν πόρτες. Αν κοίταζες καλύτερα, θα έβλεπες τις χαραμάδες. Κακός σύμβουλος ο πανικός. Κάποιος μπαίνει από τη μία και παίρνει τη χρυσή σου μπάλα. Από μια άλλη μπαίνει η μάνα σου και παίρνει κλαίγοντας αγκαλιά το σώμα σου.
Κάτι δεν σκέφτηκες, καλέ μου βλάκα: Να χρησιμοποιήσεις τα χέρια σου για να ελευθερώσεις το κεφάλι σου.
Δεν σε λυπάμαι. Κρίμα το χρυσάφι.http://www.absurdum.gr/dihgimata/kefali-gemato-xrisafi/




Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Φθινοπωριάζει

Φθινοπωριάζει στην Μονόπολη (αναδημοσίευση)



του Γιάννη Μακριδάκη (http://yiannismakridakis.gr/)



Όσο περισσότερο συμβιώνει κάποιος με τη γη και το οικοσύστημα, τόσο πιο ευδιάκριτη γίνεται στα μάτια του και στην ψυχή του η άθλια πραγματικότητα της Μονόπολης που παίζουν με πιόνια τους εαυτούς τους όσοι “ζούνε” μέσα στο χρηματοοικονομικό σύστημα.

Παιχνίδι ύβρης ανούσιο, μάταιο, ανθυγιεινό, καταστροφικό εν τέλει για όλους, και για τους παίκτες και για τους μη μετέχοντες σ’ αυτό, οι οποίοι δέχονται τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της κατανάλωσης στις ζωές και στους βιοτόπους τους....

Με την προσδοκία μιας υποτιθέμενης προόδου και εξέλιξης έφτιαξε ο σύγχρονος άνθρωπος αυτό το σύστημα κι εντάχθηκε εντός του, στρατός καταναλωτών που απομυζεί και αφανίζει μέρα με τη μέρα τον πλανήτη και ταυτόχρονα, δίχως να του καίγεται καρφί γι αυτό, φέρνει στον κόσμο παιδιά, για το μέλλον των οποίων δήθεν νοιάζεται, λέει.

Όσο πιο κοντά στη γη είναι κανείς, όσο πιο κοντά στην διατροφική αυτάρκεια φτάνει με εργασίες καλλιέργειας και συλλογής τροφής, όσο πιο λιτός είναι, όσο πιο κοντά στη ζωή όπως ακριβώς την ορίζει η φύση ζει, τόσο πιο ευκρινώς νοιώθει την πλάνη που ζουν όσοι παίζουν Μονόπολη με τις ζωές τους. 

Όσοι δώσανε την υγεία τους και την ελευθερία τους ενέχυρο στο σύστημα που τους ταϊζει αρρώστιες και τους ασφαλίζει ταυτόχρονα. Όσοι απαξίωσαν τον πλούτο και τις αξίες και ανήγαγαν σε φυσικό πόρο τα κουπόνια που τους δίνουνε κάθε μήνα για να τα δίνουν με τη σειρά τους πάλι πίσω και να “ζουν”, παράγοντας απορρίμματα. Όσοι απαξίωσαν τις ζωές και το είναι τους κι εντάχθηκαν ως αριθμημένα γρανάζια στο σύστημα της μηχανής κυκλοφορίας του χρήματος, με την ελπίδα να προλάβουν κάποτε στα γεράματα να ζήσουν μερικά χρόνια ελεύθεροι, έστω και ασθενείς βαριά. Όσοι, δήθεν πετυχημένοι, κάνουνε ταξίδια και ψώνια, κάνουνε σόπινγκ θέραπυ, σπαταλούν φυσικούς πόρους δίχως να έχουν καν σκεφτεί ποτέ τι σημαίνει αυτό, ζουν μια ζωή ελαφρότητας, ματαιότητας και υποκρισίας, πεθαίνοντας μια μέρα έντρομοι και δίχως να χουν ζήσει.

Όσο πιο κοντά είναι κανείς στη γη, τόσο πιο όμορφο και ελπιδοφόρο τού φαίνεται το Φθινόπωρο που έρχεται να ρίξει τις βροχούλες του στο οικοσύστημα, να φυτρώσουνε οι σπόροι. Κι ακόμα πιο ελπιδοφόρο του φαίνεται, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, για το φύτρωμα των σπόρων του λόγου και της σκέψης στους ανθρώπους, το διαρκές φθινόπωρο που βιώνει το χρηματοοικονομικό σύστημα και ο βαρύς πολυετής χειμώνας που θα ακολουθήσει.

ΥΓ
Σήμερα έκοψα γλυκό πεπόνι και το χώρισα στα τέσσερα. Η σάρκα του για τους ανθρώπους, τα υπολείμματα της σάρκας μέχρι τον φλοιό για τις κότες, τα τσόφλια για την γη και τους σπόρους για του χρόνου. τίποτε δεν περίσσεψε για τα απορρίμματα…

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Καλό χειμώνα!


Το καλοκαίρι τελειώνει -μαζί του τελειώνουν και οι διακοπές-, οπότε ετοιμαστείτε να πέσετε ξανά στην κατάθλιψη και να το ρίξετε στα χάπια.
Το καλοκαίρι το σώμα μας ξυπνάει επειδή το βλέπει ο ήλιος και επειδή κολυμπάμε.
Είναι παρατηρημένο πως τους Έλληνες τους πιάνει ξαφνικά μια διάθεση για αθλητισμό το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα να παίζουν ρακέτες και βόλεϊ στην παραλία, και να σου σπάνε τα αρχίδια.
Παράλληλα, υπάρχει ένας ερωτισμός στην ατμόσφαιρα επειδή όλοι είναι ξεβράκωτοι και θέλεις να τους γαμήσεις.
Το καλοκαίρι, βελτιώνεται η ερωτική μας ζωή, αφού ο ήλιος χαϊδεύει το πράγμα των γυναικών και αυτές πυρώνουν και θέλουν να φιστικωθούν πάνω στην καυτή άμμο, με αποτέλεσμα να μην ξέρεις πού να το πρωτοχώσεις και να το χώνεις στην άμμο όπως στην Αμμόχωστον.
Το θετικό για εσάς είναι πως δεν πήγατε διακοπές, ή αν πήγατε λίγες μέρες διακοπές μετρούσατε τα ευρώ σαν τσιφούτηδες, οπότε δεν καταλάβατε το καλοκαίρι και δεν θα σας κακοφανεί ιδιαίτερα η έλευση του φθινοπώρου.
Για να αποφύγετε την κατάθλιψη του φθινοπώρου, μπορείτε να κάνετε μικρές αποδράσεις, αλλά το πιθανότερο είναι πως είστε εντελώς άφραγκοι, οπότε δεν έχετε να πάτε πουθενά και καθίστε στ’ αυγά σας, που μου θέλετε και αποδράσεις.
Από την άλλη, είναι πολύ θετικό πως έχετε κατάθλιψη εδώ και τρία χρόνια, οπότε δεν θα σας επηρεάσει ιδιαίτερα ο ερχομός του φθινοπώρου, αφού είχατε και πριν τάσεις αυτοκτονίας.
Τον Σεπτέμβριο, οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν σχέδια για το μέλλον και βάζουν στόχους. Κάντε το κι εσείς, αν και είναι βέβαιο πως δεν θα πραγματοποιήσετε τίποτα από αυτά που σχεδιάζετε γιατί είστε άχρηστοι και τεμπελχανάδες.
Πολλοί άνθρωποι ξεκινούν δίαιτα τον Σεπτέμβριο επειδή έτρωγαν σαν ζώα όλο το καλοκαίρι αλλά δεν υπάρχει λόγος να κάνετε εσείς δίαιτα, αφού το επόμενο καλοκαίρι είναι σε εννιά μήνες και έχετε όλο τον χρόνο να γίνετε σαν βόδια και να κατεβαίνετε στην παραλία με το σεντόνι.
Το καλοκαίρι, συνηθίζουμε να το περνάμε μαζί με τους ανθρώπους που αγαπάμε αλλά τον χειμώνα τους χάνουμε γιατί, κατά βάθος, είναι εντελώς μαλάκες και δεν μπορείς να τους τρως στη μάπα όλο τον χρόνο.
Αυτό τον χειμώνα ξεχάστε τους ανθρώπους που αγαπάτε και κοιτάξτε να πιάσετε φιλίες με τίποτα πλούσιους που έχουν εξοχικά και κότερα, γιατί, αν δεν το κάνετε, σας βλέπω το επόμενο καλοκαίρι να το περνάτε με τους ανθρώπους που αγαπάτε στη μαγευτική Κυψέλη.
Ο φετινός χειμώνας προβλέπεται εξαιρετικά δύσκολος -σε αντίθεση με τους τρεις προηγούμενους που ήταν ένα ατελείωτο πάρτι-, οπότε ο μόνος στόχος σας πρέπει να είναι να επιζήσετε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.
Καλό χειμώνα!/pitsirikos